Schriftelijke vraag betreffende "la garantie autonomie".
- Indiener(s)
- Gilles Verstraeten
- aan
- Elke Van den Brandt en Alain Maron, leden van het Verenigd College bevoegd voor Welzijn en Gezondheid (Vragen nr 289)
| Datum ontvangst: 12/11/2020 | Datum publicatie: 22/01/2021 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 20/21 | Datum antwoord: 22/01/2021 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 30/11/2020 | Ontvankelijk | p.m. |
| Vraag | Op 26 oktober lazen we in een interview met Le Soir dat u het principe van “la garantie autonomie” voor ouderen wil verdedigen en financieren. Het is me niet duidelijk wat u daarmee bedoelt. U heeft eerder duidelijk gesteld dat de Brusselse regering het idee van een verplichte sociale bescherming, i.e. een Brusselse zorgverzekering, laat varen. Deze uitspraak geeft de indruk dat u toch bepaalde plannen hebt. Het is belangrijk dat de Brusselse regering voor eens en voor altijd klaarheid schept over haar intenties op dit vlak. Daarom had ik graag volgende vragen gesteld: - Wat bedoelt u precies met deze uitspraak? - Kunt u bevestigen dat er geen vorm van verplichte sociale bescherming in Brussel komt? |
| Antwoord | Het meerderheidsakkoord stelt dat: "Daarom waarborgt de Regering aan iedereen met een verminderde zelfredzaamheid een beschikbaar en toegankelijk diensten- en zorgaanbod zodat zij zo lang mogelijk zelfstandig kunnen leven. Daartoe beoogt zij in het kader van de hogervermelde ontzuiling van de instellingen de invoering en de veralgemening van een geïntegreerd buurthulp- en zorgmodel per wijk dat ervoor zorgt dat personen met verlies van zelfredzaamheid toch thuis kunnen blijven wonen. De Regering wil de begunstigden de volgende waarborgen bieden : - kwaliteit van de opleiding van het personeel dat bij de mensen thuis langskomt; - proportionaliteit: de aangeboden diensten moeten aangepast zijn aan de zelfredzaamheidsgraad van de persoon en aan de evolutie hiervan in de tijd; - pluralisme: een zekere institutionele diversiteit (overheid, vzw’s, kleine verenigingen enz.) moet mogelijk zijn ; - globaal perspectief: een globale benadering van de behoeften van de persoon is noodzakelijk (bestaande uit hulp, zorg, het creëren van een band), alsook de opvang van mantelzorgers, buren, “ervaringsdeskundigen” enz.; - toegankelijkheid: er dient gewaakt te worden over de financiële, fysieke (per wijk) en sociale toegankelijkheid (coördinatie, onafhankelijke oriëntering).” Het Verenigd College wil dus verder gaan in deze richting, wat met name een betere financiering inhoudt van diensten die de zelfredzaamheid van de burgers bevorderen. Om uw vraag over het toekomstige bestaan van een Brussels sociaal zekerheidsstelsel te beantwoorden: het meerderheidsakkoord voorziet niet in de oprichting van een aanvullend financieringsstelsel van de bevoegdheden inzake sociale zekerheid en gezondheid, in de vorm van sociale zekerheidsbijdragen of in welke andere vorm ook. Ik ben voorstander van een zo sterk mogelijke federale sociale zekerheid. |