Vraag
| Ongeveer 40% van de thans vastgestelde kankers is een vorm van huidkanker. Een van de belangrijkste oorzaken is de overmatige blootstelling aan ultraviolette (UV) straling. Deze UV-stralen zijn hoofdzakelijk afkomstig van de zon of van UV-lampen van zonnebanken. Maar deze kanker heeft ook een erfelijke oorzaak. Dat wil zeggen dat sommige mensen, ondanks een geringe blootstelling, melanomen ontwikkelen ten gevolge van een familiegeschiedenis.
De dermatologen plannen een screening voor mensen met een zeer lichte huid, of mensen met veel moedervlekken.
In het licht van deze verontrustende elementen, zou ik u de volgende vragen willen stellen:
- Is het percentage van 40% huidkankers onder alle vormen van kanker ook in Brussel vastgesteld? - Welke maatregelen werden er genomen om de huidkankerproblemen aan te pakken?
Artikel: L'avenir, "Les cancers de la peau en plein boom", Anne Sandront
|
Antwoord
|
V1
De Stichting tegen Kanker heeft in april 2021, in samenwerking met de Stichting Kankerregister, het verslag ‘Huidkanker in België’¹ gepubliceerd. Dit verslag is gebaseerd op epidemiologische gegevens van de Stichting Kankerregister (SKR)², die sinds 2004 (en in Vlaanderen sinds 1999) op nationaal niveau informatie verzamelt met betrekking tot huidkanker.
De onderstaande antwoordelementen zijn gebaseerd op dit verslag en op de gegevens die beschikbaar zijn op de website van de Stichting Kankerregister (SKR).
Er bestaan verschillende types huidkankers met daaraan verbonden frequenties en risico's die verschillen. Volgens het verslag onderscheiden we:
1) de basocellulaire carcinomen (BCC),
2) de spinocellulaire carcinomen (SCC),
3) de melanomen,
4) de ‘andere niet-melanoom huidkankers’.
|
|
Mannen
|
Vrouwen
|
Totaal
|
Basocellulaire carcinomen (BCC)
|
15223
|
16827
|
32050
|
Spinocellulaire carcinomen (SCC)
|
4798
|
3408
|
8206
|
Melanomen
|
1540
|
1949
|
3489
|
Andere niet-melanoom huidkankers
|
146
|
94
|
240
|
Totaal
|
21707
|
22278
|
43985
|
Volgens dit verslag blijkt uit het meest recente onderzoek dat het basocellulaire carcinoom (BCC), het spinocellulaire carcinoom (SCC) en het melanoom 40 % uitmaken van alle in België voorkomende kankers. Volgens de cijfers van dit verslag, de cijfers van de SKR en onze berekeningen, stemt dit aandeel van 40% overeen met het aantal BCC’s, SCC’s en melanomen die in 2018 werden gediagnosticeerd en met alle in hetzelfde jaar gediagnosticeerde kankers die werden gerapporteerd. Dit cijfer omvat alle invasieve kankers en alle huidkankers, met inbegrip van de niet-melanoom huidkankers en de basocellulaire carcinomen (zie onderstaande tabel).
[1]https://www.kanker.be/sites/default/files/stk_huidkanker_2021.pdf
² Stichting Kankerregister. Cijfers over kanker https://kankerregister.org/Cijfers_over_kanker
|
Totaal aantal in 2018 gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren)
|
78.914
|
Totaal aantal in 2018 gediagnosticeerde BCC’s
|
32.050
|
Totaal aantal in 2018 gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren) en BCC’s
|
110.964
|
% huidkankers in verhouding tot het totaal aantal in 2018 gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren) en BCC’s
|
39,64
|
% huidkankers van het type BCC, SCC en melanomen in verhouding tot het totaal aantal in 2018 gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren) en BCC’s
|
39,42
|
Het aantal in 2018 in Brussel gediagnosticeerde basocellulaire carcinomen (BCC’s) staat niet in het verslag ‘Huidkanker in België’ weergegeven en is niet online beschikbaar op de website van de SKR. Zoals in de brochure ‘Huidkankers: niet-melanoom’³ vermeld, worden de BCC’s niet geïnventariseerd in het kankerregister dat uitsluitend de invasieve tumoren vermeldt, met andere woorden de tumoren die de weefsels die de eigenlijke tumor omringen, binnendringen. De op de website van de SKR beschikbare gegevens hebben betrekking op het aantal kwaadaardige huidmelanomen (C43) en het aantal kwaadaardige huidtumoren (C44). De op de website van de SKR beschikbare cijfergegevens betreffende de jaarlijks gediagnosticeerde kankers hebben betrekking op de invasieve tumoren en rekenen de BCC’s niet mee (zie bovenstaande reden). Het is dus niet mogelijk om voor Brussel dezelfde berekening te maken als de hogervermelde berekening voor België. Wij kunnen in 2018 en in 2004 daarentegen wel voor Brussel berekenen welk het aandeel kwaadaardige huidmelanomen en huidtumoren is ten opzichte van alle gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren) - wij geven eveneens deze cijfers voor België weer (zie onderstaande tabel).
|
|
Brussel 2018
|
België 2018
|
Brussel 2004
|
België 2004
|
Aantal kwaadaardige huidmelanomen (C43)
|
236
|
3.489
|
142
|
1.520
|
Aantal andere kwaadaardige huidtumoren (C44)
|
572
|
8.446
|
244
|
2.776
|
Totaal aantal kwaadaardige huidmelanomen (C43) en andere kwaadaardige huidtumoren (C44)
|
808
|
11.935
|
386
|
4.296
|
Totaal aantal gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren)
|
6.072
|
78.914
|
5.236
|
61.524
|
% kwaadaardige huidmelanomen en andere kwaadaardige huidtumoren in verhouding tot het totaal aantal gediagnosticeerde kankers (invasieve tumoren)
|
13,31
|
15,12
|
7,37
|
6,98
|
*de basocellulaire carcinomen (BCC’s) worden in deze tabel niet meegerekend, omdat het geen invasieve tumoren zijn
|
Er moet worden opgemerkt dat de cijfers met betrekking tot de aantallen kwaadaardige melanomen, andere kwaadaardige huidtumoren en gediagnosticeerde kankers die in de hogervermelde tabel staan weergegeven, bruto- en geen gestandaardiseerde cijfers zijn. Deze brutocijfers mogen niet gebruikt worden om vergelijkingen (in de tijd of tussen de gewesten) te maken, omdat ze geen rekening houden met de verschillen die met name op het vlak van demografische structuur kunnen bestaan4.
³ Stichting tegen Kanker. Huidkankers: niet-melanoom.
https://www.kanker.be/sites/default/files/publication/7-nl_stk_huidkanker-niet_melanoom_-_11-01-2019.pdf
4 Stichting Kankerregister. Cijfers over kanker: cijfers.
https://kankerregister.org/Cijfers_over_kanker
V2
De GGC beschikt momenteel niet over een opsporingsproject met betrekking tot huidkanker. De bestaande acties worden hoofdzakelijk gedragen door de federale overheid en de dermatologen zelf. Er bestaan met name regelgevingen om de toegang tot zonnebanken te verminderen en de mensen te wijzen op de risico’s ervan, om het gebruik van zonnebescherming te promoten en de blootstelling aan de zon te verminderen en om regelmatig een dermatoloog te raadplegen als men een risicohuid heeft enz.
|
|
|
|
|
|