In het antwoord werd toen gesteld dat schurft geen grote problematiek vormt in ons Gewest. Ondanks het feit dat het om een meldingsplichtige ziekte gaat, werden er de afgelopen jaren amper gevallen geregistreerd (met als kanttekening dat de cijfers voor 2020 uiteraard nog niet volledig waren).

Het lijkt er echter sterk op dat de ziekte de afgelopen tijd opnieuw aan kracht wint. Zo bevestigde het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid begin december nog dat er in de eerste tien maanden van het jaar maar liefst 29 clusters werden geïdentificeerd, goed voor 276 patiënten. Ook in de periode nadien kwamen daar nog heel wat clusters bij. Een exacte aanleiding voor de stijging van die cijfers werd niet meteen gevonden.

Vandaar dat ik u graag volgende vragen stel:

• Zijn er cijfers beschikbaar omtrent het totale aantal schurftgevallen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voor de jaren 2020 en 2021? Welke evolutie kan u duiden in deze cijfers? Hoe verschilt dit met de twee andere Gewesten en/of buitenlandse grootsteden?

• Hebt u meer specifiek zicht op het aantal schurftgevallen onder de verschillende risicogroepen, zoals groepen die in collectiviteit leven en waar de mogelijkheden rond persoonlijke hygiëne beperkt zijn? Op welke manier worden deze risicogroepen gesensibiliseerd rond deze ziekte? Op welke manier wordt hiertoe samengewerkt en overlegd met de doktersverenigingen? Welke specifieke doelstellingen werden hieromtrent gesteld? Welk budget wordt hiertoe voorzien?

• Op welke manier wordt er in dit dossier samengewerkt en overlegd met de verschillende Gemeenschappen en de federale overheid?