Schriftelijke vraag betreffende het beleid van parking.brussels ten voordele van personen met beperkte mobiliteit.
- Indiener(s)
- Céline Fremault
- aan
- Elke Van den Brandt, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Mobiliteit, Openbare Werken en Verkeersveiligheid (Vragen nr 311)
| Datum ontvangst: 07/02/2020 | Datum publicatie: 19/05/2020 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 19/20 | Datum antwoord: 13/05/2020 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 13/03/2020 | Verwijzing commissie Mobiliteit | p.m. | ||
| 13/03/2020 | Ontvankelijk | Uitgebreid Bureau van het Parlement |
| Vraag | De krant SudPresse bracht op 20 januari 2020 verslag uit van een zaak in de stad Charleroi. Het betreft een dame die in oktober 2017 haar mama met een beperking (en houder van een geldige parkeerkaart) begeleidt in Charleroi. Omdat ze geen parkeerplaats vindt die is voorbehouden voor personen met beperkte mobiliteit (PBM’s), parkeert ze haar voertuig op een ‘normale’ parkeerplaats, zonder te betalen, zoals de wet haar toestaat. Hoewel dat haar recht is, krijgt ze een parkeerboete, daarna een herinneringsbrief met een verhoging van de kosten, vervolgens een ingebrekestelling en ten slotte volgt er een procedure voor het vredegerecht. Het feit dat deze dame een pv kreeg, terwijl haar PBM-kaart goed zichtbaar was, is te wijten aan de automatisering van het parkeertoezicht. Een scan-car, een auto met een scanner, rijdt door de straten van de stad, scant de nummerplaten van de voertuigen en controleert of ze in orde zijn met de parkeerreglementering. Deze scan-car kan een PBM-kaart evenwel niet herkennen, noch de geldigheid ervan controleren. De ‘Régie communale autonome’, die het parkeren in de stad Charleroi beheert, heeft deze dame voor het vredegerecht gedaagd, omdat een reglement personen met beperkte mobiliteit verplicht zich ofwel aan hun loketten ofwel online in te schrijven om gratis te kunnen parkeren (op andere parkeerplaatsen dan de parkeerplaatsen voor personen met een beperking). De dame had zich zelfs na haar bekeuring kunnen registreren, aangezien de Régie dat toelaat tot een maand na een bekeuring. In zijn vonnis van 9 januari 2020 heeft de vrederechter van het eerste kanton Charleroi de eis van de Régie communale autonome echter afgewezen, omdat hij van oordeel is dat het reglement dat personen met beperkte mobiliteit verplicht zich in te schrijven om gratis te kunnen parkeren, het Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap schendt, dat is goedgekeurd door de Verenigde Naties en is ondertekend door België in 2007. Dit verdrag bepaalt dat de staten “alle doeltreffende maatregelen [nemen] om de persoonlijke mobiliteit van personen met een handicap […] te waarborgen”. De vrederechter is van oordeel dat de automatisering met de scan-car het weliswaar mogelijk maakt op grotere schaal en tegen een lagere kostprijs te controleren, maar in strijd is met het beginsel dat de persoonlijke mobiliteit van personen met een beperking moet worden vergemakkelijkt. In het licht van dit vonnis heb ik de volgende vragen: - Betalend parkeren en controle met een scan-car zijn al een feit in verschillende Brusselse gemeenten en zullen in het hele gewest worden veralgemeend: wat is het huidige beleid van parking.brussels met betrekking tot de PBM’s? - Dit vonnis maakt de verplichting tot online inschrijving onwettig. Zal het gevolgen hebben voor de controles van de PBM’s? - Zijn er contacten tussen het gewest, parking.brussels en de DG Personen met een handicap van de FOD Sociale Zekerheid die de kaarten aflevert, om de scan-cars aan te passen, zodat kan worden gecontroleerd of er een geldige PBM-kaart is? |
| Antwoord | De scanvoertuigen (ter info: de uitdrukking 'scan car' is een geregistreerd handelsmerk) van parking.brussels zijn uitgerust met acht camera's waarmee de PBM-kaart die achter de voorruit is geplaatst, in de meeste gevallen kan worden weergegeven. De beelden worden daarbij in realtime doorgestuurd naar een deskforce die instaat voor de analyse van de beelden op het scherm. In twijfelgevallen worden de trajecten van het scanvoertuig aangevuld door een menselijke controle. Die controle wordt verricht door een volger die de toestand van het desbetreffende voertuig verifieert. Als er desalniettemin een retributie wordt verzonden naar de betrokken persoon, wordt die uiteraard geannuleerd in het geval van een bezwaar, mits een controle van de foto's van het voertuig uitwijst dat de PBM-kaart wel degelijk goed zichtbaar achter de voorruit was geplaatst, zoals wordt bepaald in de Wegcode, en dat de betrokken persoon wel degelijk beschikt over een PBM-kaart. Niet in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, omdat het systeem waarover u ons informeert met betrekking tot Charleroi, hier geen tegenhanger heeft. Onlangs werd hierover een eerste vergadering met deze betrokkenen en met Brulocalis gehouden. Het doel was om een stand van zaken op te maken, aangezien het probleem in verband met de nieuwe technologie voor controle door middel van scanvoertuigen nieuw is, onder de bevoegdheid van de federale overheid valt en zich op Europees niveau stelt. Daarom moet dit probleem worden voorgelegd aan het secretariaat van de federale minister voor Personen met een handicap alvorens een beslissing te nemen over de volgende vergadering en de stappen die moeten worden ondernomen. |