Logo Parlement Buxellois

Schriftelijke vraag betreffende de plaatsing van bijkomende bewakingscamera's aan het slachthuis van Anderlecht.

Indiener(s)
Dominique Dufourny
aan
Bernard Clerfayt, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Werk en Beroepsopleiding, Digitalisering, Plaatselijke Besturen en Dierenwelzijn (Vragen nr 181)

 
Datum ontvangst: 22/11/2019 Datum publicatie: 23/03/2020
Zittingsperiode: 19/24 Zitting: 19/20 Datum antwoord: 23/03/2020
 
Datum behandeling van het stuk Indiener(s) Referentie Blz.
13/03/2020 Verwijzing commissie Leefmilieu en Energie p.m.
13/03/2020 Ontvankelijk Uitgebreid Bureau van het Parlement
 
Vraag    Tot onze spijt horen en lezen we nog geregeld over doodsbange runderen en varkens, over het gebruik van lasers, over dieren die nog bij bewustzijn zijn op het moment dat ze gekeeld worden. De vleessector lijdt. Onder andere gaat hij al jaren gebukt onder allerlei schandalen, en die spelen zich meer dan eens in de slachthuizen af. Wie herinnert zich niet de beelden van mishandelde dieren die met een verborgen camera gedraaid werden in het slachthuis van het West-Vlaamse Tielt? Gelukkig zijn zulke praktijken niet de regel, maar elk verhaal dat uitkomt, maakt het wantrouwen bij de bevolking tegenover de vleesindustrie en de slachthuizen weer wat groter.

Bij dit wantrouwen komen nog de nieuwe voedingsgewoonten van de mensen. Steeds meer mensen zweren de vleesconsumptie af en schakelen over op een vegetarisch of veganistisch dieet. Sommigen zijn extremer en zetten campagnes of acties op om de vleessector nog meer in diskrediet te brengen. Wetenschappers beginnen ondertussen in laboratoria artificieel vlees te produceren, waarbij geen dier meer moet worden gekweekt, wat de onrust bij de actoren in de vleessector alleen maar doet toenemen natuurlijk.
 
Met het oog op een beter toezicht op het dierenwelzijn werden er in het slachthuis van Anderlecht eerder al zes bewakingscamera’s gehangen. De vorige Brusselse staatssecretaris voor Dierenwelzijn heeft er daar nog negen aan toegevoegd. De beelden zijn bedoeld voor intern gebruik. De camera’s filmen de verrichtingen van de werknemers gedurende de verschillende etappes van het slachtproces, van het afladen van de dieren via de verdoving tot het eigenlijke slachten. Gedurende een maand worden de beelden opgeslagen in het slachthuis. De veterinaire inspecteurs van Leefmilieu Brussel kunnen ze op elk moment opvragen en bekijken.
 
Elk individueel geval van mishandeling zal men met deze videobewaking wellicht niet kunnen uitsluiten, maar toch is het een waardevol instrument in de handen van zowel de slachthuisuitbaters als de veeartsen en inspecteurs om goede praktijken veralgemeend ingang te laten vinden in de slachthuizen, zodat de reglementering inzake dierenbescherming maximaal wordt nageleefd.

Mijnheer de minister, ik zou u de volgende vragen willen voorleggen:
 
1. Hoe zorgt men ervoor dat de camerabeelden, die één maand moeten worden bewaard, niet vroegtijdig ‘per vergissing’ verdwijnen?

2. Hoe evalueert u de impact van de camerabewaking in het Anderlechtse slachthuis? Zijn er sinds de installatie nog wantoestanden aan het licht gekomen?

3. Worden er nog andere middelen ingezet die de strijd tegen de dierenmishandeling in slachthuizen moeten ondersteunen?

4. Hebt u al een aanvraag gekregen van een representatieve vereniging in de strijd voor meer dierenwelzijn om toegang te krijgen tot de camerabeelden?

5. Hoeveel veterinaire inspecteurs van Leefmilieu Brussel hebben toegang tot deze beelden?

6. Hoeveel personeelsleden die in slachthuizen werken – in procenten uitgedrukt – behalen het bekwaamheidscertificaat dat aangeeft dat ze bij hun werk in het slachthuis het dierenwelzijn voor ogen hebben?
 
 
Antwoord    De preventie van mishandeling en de controle van de naleving van de wetgeving in het slachthuis van Anderlecht is drieledig:

1. twee verantwoordelijken voor het dierenwelzijn van het slachthuis zien toe op de dagelijkse controle van het welzijn van de dieren;

2. de controleurs van het FAVV voeren dagelijks controles uit in verband met het respect voor het dierenwelzijn en melden overtredingen;

3. het Departement Dierenwelzijn van Leefmilieu Brussel voert controles uit.

Het plaatsen van verschillende bewakingscamera’s in de infrastructuur van het slachthuis van Anderlecht gebeurde op vrijwillige basis en er is geen enkele bijzondere waarborg in verband met de terbeschikkingstelling van de beelden. De inspectiedienst is echter nog niet geconfronteerd geweest met “verdwenen” beelden.

Het plaatsen van de camera’s heeft ervoor gezorgd dat de autocontrole van de verantwoordelijke voor het dierenwelzijn in het slachthuis verbeterd kon worden.

Het plaatsen van de camera’s zorgt er eveneens voor dat er controles van buiten de site kunnen worden uitgevoerd, zodat het gedrag van de medewerkers niet beïnvloed wordt door de fysieke aanwezigheid van inspecteurs of de verantwoordelijke voor het dierenwelzijn op het terrein. Er werden overtredingen vastgesteld op basis van bewakingsbeelden en deze hebben systematisch geleid tot corrigerende maatregelen.

Tot nog toe heeft geen enkele dierenrechtenorganisatie gevraagd om toegang te krijgen tot deze beelden. Dat is een aanvraag die rechtstreeks bij het slachthuis zou moeten worden gedaan.

De medewerker van de inspectiedienst belast met de inspectie van het slachthuis is de enige die toegang heeft tot de beelden. Ik beschik niet over informatie over het slaagpercentage van de examens om een competentiegetuigschrift te verwerven.