Schriftelijke vraag betreffende gevaarlijke bijtende honden
- Indiener(s)
- Leila Agic
- aan
- Bernard Clerfayt, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Werk en Beroepsopleiding, Digitalisering, Plaatselijke Besturen en Dierenwelzijn (Vragen nr 513)
| Datum ontvangst: 10/11/2020 | Datum publicatie: 19/01/2021 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 20/21 | Datum antwoord: 15/12/2020 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 18/11/2020 | Ontvankelijk | p.m. |
| Vraag | Op zondag 8 november 2020 hebben in Jette twee loslopende rottweilers andere kleinere honden aangevallen. Een van die honden, een King Charles-spaniël, is bezweken onder de tanden van de twee grote honden, die zijn ruggengraat hebben gebroken. Een chihuahua is ernstig gewond geraakt. Een dame maakte haar ochtendwandeling met haar drie honden toen het incident zich voordeed. Twee grote honden kwamen naar haar en haar honden toegelopen en vielen hen aan. De honden waren weggelopen van hun baasje. Een patrouille heeft ze kunnen vangen en er werd een proces-verbaal opgesteld tegen de eigenaar, omdat zijn dieren vrij rondliepen. Honden zijn aanhankelijke en trouwe speelkameraadjes van hun baasje en spelen vaak een belangrijke rol in het gezin. Honden blijven echter dieren waarvan we de reacties soms niet begrijpen, vooral wanneer een doorgaans kalme en zachtaardige hond uiteindelijk bijt. Een hond kan om verschillende redenen bijten, bijvoorbeeld tijdens het spelen, omdat hij zijn kracht niet kent of omdat hij oud is en niet meer goed kan zien of horen. Vaak stelt men vast dat een hond bijt omdat hij als puppy geen duidelijke grenzen opgelegd gekregen heeft en hij een dominante plaats in het gezin heeft verworven. Het voorkomen van ongelukken en beten is in de eerste plaats gebaseerd op opvoeding en training, zowel van de hond als zijn eigenaar. Honden verplaatsen zich zelden of nooit alleen in de stad, maar worden bijna altijd vergezeld door hun eigenaar of bewaarder. Mensen hebben van nature geen instinct om honden te socialiseren en te trainen, net zoals honden van nature niet weten hoe ze zich moeten gedragen in onze beschaafde wereld. Wat het repressieve aspect betreft, kunnen we verwijzen naar de situatie bij onze Franse buren. In Frankrijk is de toegang tot openbare plaatsen en het openbaar vervoer verboden voor bepaalde categorieën honden. Op de openbare weg moeten alle honden die onder het besluit vallen, gemuilkorfd zijn en aan de leiband lopen. Indien een van de honden, gelet op de regels volgens welke hij moet worden gehouden, een gevaar kan vormen voor de bevolking of andere huisdieren, moet de burgemeester op eigen initiatief of op verzoek van een betrokkene, preventieve maatregelen opleggen aan de bewaarder van de hond. Indien de maatregelen niet worden uitgevoerd, kan de burgemeester bij besluit het dier op een geschikte plaats laten plaatsen. In België moeten alle honden op het openbaar domein en op de voor het publiek toegankelijke privéplaatsen aan de leiband worden gehouden door een persoon die ze de baas kan. Honden zijn ten strengste verboden op speelpleinen en in scholen. Honden van categorie 1 moeten ook efficiënt gemuilkorfd worden, alsook honden die al incidenten hebben veroorzaakt waarvoor klacht werd ingediend. Honden van categorie 1 zijn honden die als gevaarlijk worden beschouwd zoals de Akita Inu, American Staffordshire Terrier, Bandog, Bull Terrier, Great Dane, English Terrier, Brazilian Mastiff, Mastiff, Pit Bull Terrier, Rodhesian Ridgeback, Rotweiller, Tosa Inu. Het is echter van essentieel belang dat er een geharmoniseerde reglementering tot stand wordt gebracht tussen de verschillende gemeenten van het Gewest om de risico's op hondenbeten te verminderen. Om al de aangehaalde redenen is het, afgezien van een repressieve reglementering, meer dan noodzakelijk om trainingen ter beschikking te stellen van de eigenaars en bewaarders van honden. Een echte verbetering op het terrein is niet mogelijk zonder voorlichting en educatie van de bevolking. In dat verband wens ik u de volgende vragen te stellen: 1. Bestaat er samenwerking tussen de verschillende Brusselse gemeenten om de reglementering betreffende de honden te harmoniseren: een volledig verbod voor bepaalde honden, het uitlaten van honden aan de leiband en het muilkorven van honden? 2. Misschien is er een gewestelijk plan nodig om een algemeen kader voor het optreden van de Brusselse gemeenten vast te stellen. Staat dat op de agenda? 3. Beschikt u over statistieken over de hondenbeten in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest volgens de verschillende hondenrassen? Zo ja, worden de hondenrassen die het meest gebeten hebben, onderworpen aan een specifieke reglementering? 4. Bestaat er een gewestelijk plan om de eigenaars van honden ertoe aan te moedigen hondentrainingen te volgen? Het zou opportuun zijn om de eigenaars van honden bewust te maken van het belang van trainingen. Wordt er in dat verband iets overwogen? |
| Antwoord | Uw vragen hebben in de eerste plaats betrekking op de veiligheid en de handhaving van de openbare orde die, in Brussel, een bevoegdheid van de gemeenten zijn en waarvan de uitoefening toevertrouwd werd aan de politiezones. Hieronder vindt u de antwoorden op uw vragen: Vraag 1 In het algemeen politiereglement van de 19 gemeenten van het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest wordt een hele reeks bepalingen voorzien in verband met het beheer van dieren op de openbare weg. Er wordt met name in gesteld dat honden aan de leiband moeten worden gehouden en dat dieren die een gevaar vormen voor personen of andere dieren, door de politie in beslag kunnen worden genomen. In de openbare ruimte wordt het gebruik van de muilkorf opgelegd voor elk dier dat gevaarlijk is of de neiging heeft om te bijten. Vraag 2 De kwestie wordt momenteel geanalyseerd. Vraag 3 Ik beschik niet over statistieken over dat onderwerp. Vraag 4 Er is geen gewestelijk plan om de eigenaars aan te zetten om een opleiding te volgen. Er wordt wel nagedacht over de sensibilisering en voorlichting van het publiek op het vlak van dierenwelzijn. Het is niet uitgesloten dat Leefmilieu Brussel deze thematiek apart behandelt en er specifiek informatie over zal verspreiden. |