Reeds in 2018 werd er geschat dat 11.000 kamers onbezet waren (op ongeveer 37.000 appartementen) binnen de sociale huisvestingsector. Slechts 57,4% van de woningen zou overeen stellen met de gezinsgrote van de huurders die erin wonen, 17,4% van de woningen wordt als te klein geacht, 19,4% van de woningen is te groot, met een overtollige kamer en 5,67% van de woningen heeft twee ongebruikte kamers.

De voornaamste reden hiervoor is het feit dat kinderen opgroeien en het huis verlaten om zich elders te vestigen. Bijgevolg zijn de kamers niet meer gebruikt en stemt de woning niet meer overeen met de behoeftes van de gezinnen.

Enerzijds weten we ook dat sinds lange tijd veel grote gezinnen in afwachting zijn van een doorstroming naar een meer aangepaste woning, dit soms gedurende een tiental jaren. Anderzijds, is het voor bewoners niet evident om hun (bovenmatige) woningen te verlaten. Hoewel begrijpelijk, moeten deze families die van de solidariteit van de samenleving hebben kunnen genieten, op hun beurt, solidair zijn jegens andere families die sinds een lange tijd in afwachting zijn. Nochtans bestaan er financiële voordelen voor de huurders van deze woningen die te ruim voor hen zijn geworden. Het is immers zo dat ze in een kleinere sociale woning een minder hoge huurprijs zullen moeten betalen.

Sommige Sociale woningsmaatschappijen voeren een meer vooruitstrevend beleid dan andere om een sociale woning te bieden aan meerdere gezinnen naar gelang de gezinssamenstelling van deze gezinnen. Deze Ovm's zorgen er ook voor dat huurders die de beschermde status naderen, kunnen worden overgeplaatst om zo veel mogelijk grote eenheden vrij te maken. Tijdens de vorige legislatuur kondigde minister Céline Frémaut de oprichting aan van een werkgroep over dit onderwerp, teneinde een overdrachtssysteem te kunnen invoeren voor huurders die een te grote of te kleine woning bewonen. Wat is er met deze werkgroep uiteindelijk gebeurd? Bent u van plan om een nieuwe werkgroep op te richten? Met welke intervallen controleren de OVM’s dat de woningen aan de samenstelling van het huishouden wordt aangepast ?

Op welke wijze nemen de OVM’s contact op met gezinnen die in een bovenmatige woning wonen? Welke procedures worden er daarbij gevolgd? Hoe worden beschermde personen door de verschillende OVMS begeleid? Worden deze mensen systematisch begeleid door de sociale diensten van de OVMS's? Zijn alle OVM’s zorgvuldig in het jaarlijks meedelen van hun overdrachtsplannen? Hoeveel huishoudens hebben in 2020 een overplaatsing naar een sociale woning met meer kamers aangevraagd ? Hoeveel keer werd een overplaatsing naar een aangepaste huisvesting aanvaard ? Graag een indeling per OVM.