Het probleem van de instandhouding van ons klein erfgoed is complex. In 2012 werden over dit thema lange debatten en talrijke hoorzittingen georganiseerd. De debatten leidden echter niet tot concrete voorstellen voor een oplossing.

Ter afsluiting van deze lange debatten (meer dan 90 bladzijden verslag) verklaarde het toenmalige parlementslid de heer Maron: "de vervanging van ramen blijft een punt van zorg. Ramen met erfgoedwaarde worden vaak vervangen door PVC-ramen die noch het profiel, noch de vorm, noch de kleur, noch het materiaal, noch de kwaliteit, ... van het oorspronkelijke model hebben. Ook al kan men de goede bedoeling begrijpen van degenen die energie willen besparen en het comfort van hun woning willen verbeteren, op regionale schaal levert dit een probleem op. Uit de debatten kwam duidelijk naar voren dat milieu- en erfgoedkwesties met elkaar verweven zijn. De meeste hoorzittingen toonden aan dat het vervangen van een oud raam door bijvoorbeeld een nieuw PVC-raam weinig of geen energie oplevert. De energiekosten van de productie van het raam, de grijze energie, ... zijn zo hoog dat de compensatie in energiebesparing lang duurt, die vaak de levensduur van het raam overschrijdt. Uit economisch oogpunt is uit uitgebreide studies ook gebleken dat de vervanging van oude kozijnen geen goede investering is. In het algemeen is uit de hoorzittingen gebleken dat het in aanmerking nemen van erfgoed, milieu en zelfs economische aspecten (vanuit het standpunt van de particulieren, niet van degenen die de ramen produceren en plaatsen) een andere praktijk vereist dan die welke vandaag in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest wordt toegepast, vooral omdat in andere landen (met name het Verenigd Koninkrijk) die renovatie voorstaan, dynamische economische sectoren zijn ontstaan.

Volgens artikel 206 van het COBAT, lid 11, maakt "het uitzonderlijke buitenschrijnwerk aan de straatgevel van het gebouw" deel uit van het "klein erfgoed". Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest verleent echter financiële steun voor de restauratie van klein niet-geclassificeerd erfgoed dat zichtbaar is vanuit de openbare ruimte, om het te behouden en te valoriseren. Op de site van Homegrade wordt aangegeven dat "de subsidie 50% van de kosten van de restauratiewerkzaamheden bedraagt met een maximum van 10.000 euro per gebouw voor een periode van 5 jaar". Dit tarief kan met 25% worden verhoogd als het inkomen minder dan 40.000 euro per jaar bedraagt (+ 2.500 euro per persoon ten laste) of als het gebouw zich in een wijkvernieuwingsgebied bevindt. In deze twee gevallen mag de subsidie niet meer dan 15.000 euro per gebouw bedragen.

Bovendien bepaalt artikel 98 van het COBAT: "Niemand mag zonder voorafgaande bouwvergunning wijzigingen aanbrengen aan een bestaand gebouw, met uitzondering van instandhoudings- en onderhoudswerkzaamheden; onder wijziging wordt verstaan de interne of externe wijziging van een gebouw, constructie of installatie, met name door toevoeging of verwijdering van een ruimte, een dak, de wijziging van het uitzicht van de constructie of het gebruik van andere materialen, zelfs indien deze werkzaamheden het volume van de bestaande constructie niet veranderen.

Mijn vragen zijn daarom de volgende:

• Welke bewustmakingsacties lopen er momenteel om het respect voor dit erfgoed te bevorderen?
• Is het plaatsen van PVC-schrijnwerk verboden in bepaalde gemeentelijke bestemmingsplannen? Zo ja, in welke gemeenten?
• Hoeveel inbreukprocedures hebben betrekking op deze kwestie?