Logo Parlement Buxellois

Schriftelijke vraag betreffende de genomen of overwogen maatregelen ter voorkoming en bestrijding van de opstoot van anti-Aziatisch racisme, door de coronavirusepidemie.

Indiener(s)
Kalvin Soiresse Njall
aan
Nawal Ben Hamou, Staatssecretaris van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest bevoegd voor Huisvesting en Gelijke kansen (Vragen nr 145)

 
Datum ontvangst: 02/02/2020 Datum publicatie: 06/04/2020
Zittingsperiode: 19/24 Zitting: 19/20 Datum antwoord: 06/04/2020
 
Datum behandeling van het stuk Indiener(s) Referentie Blz.
13/03/2020 Ontvankelijk Uitgebreid Bureau van het Parlement
 
Vraag    De epidemie van het coronavirus heeft bij de bevolking gezorgd voor angst en schrik, en soms zelfs paniek. Die vrees kan gegrond zijn want een epidemie is een fenomeen dat bepaalde beschermingsreflexen en gevoelens van wantrouwen met zich meebrengt. Wanneer men het over het coronavirus heeft, denken de mensen automatisch aan China en Azië en bij uitbreiding aan de Chinezen en Aziaten, maar ook aan mensen van Chinese of Aziatische afkomst. Belgische burgers en burgers van Aziatische oorsprong die vreedzaam in Europa, België en Brussel wonen, zijn momenteel het slachtoffer van ronduit racistisch gedrag en een onaanvaardbare stigmatisering. De vereniging Asia 2.0 meldt dat het sinds enkele weken honderden klachten hieromtrent binnengekregen heeft1.
 
Mevrouw de Staatssecretaris,
 
Anti-Aziatisch racisme is een van de vormen van rassenhaat waarover weinig gesproken wordt maar die wel degelijk bestaan. Zoals het antisemitisme, de negrofobie, de islamofobie, het anti-Arabisch racisme, de haat tegen Roma en zigeuners enzovoort, heeft het stevige wortels in de geschiedenis van onze samenleving. De actualiteit rond het coronavirus heeft gewoon aan het licht gebracht wat men soms uit het oog verloren was en niet genoeg in de schijnwerpers gezet heeft. In tegenstelling tot vroeger laten de slachtoffers van anti-Aziatisch racisme nu veel meer van zich horen. Zoals andere Brusselse gemeenschappen willen de mensen van Aziatische afkomst zich graag verbinden met een Belgisch en Brussels burgerschap. Zijn wij ons op politiek en maatschappelijk niveau voldoende bewust van de diversiteit in onze samenleving vanuit het gezichtspunt van kosmopolitisme en etnische verscheidenheid? Zijn wij ons voldoende bewust van deze tastbare realiteit op politiek, sociaal, institutioneel niveau en in de media? Zijn wij ons bewust dat de etnisch homogene samenleving op zijn einde loopt? Zijn wij ons bewust van de negatieve denkbeelden uit het verleden? Die vragen stel ik mij en we zouden ze ons allemaal voortdurend moeten stellen, als we vooruitgang willen boeken. België en Brussel zijn altijd gastvrij geweest. Doorheen de geschiedenis hebben bewonderenswaardige personen hier de hand uitgestoken naar vreemdelingen. Maar zoals elders in Europa heeft België ook onder het juk geleefd van mensonterende propagandacampagnes. Denk maar aan de propaganda rond het “Gele Gevaar” in Europa op het einde van de negentiende eeuw; ook vandaag nog leeft die voort in onze kijk op personen met een Aziatische achtergrond. Sensibilisering, de strijd tegen discriminatie en de antiracismewetgeving zijn onmisbare hulpmiddelen. Nochtans blijken ze soms niet voldoende effectief. Ze moeten aangevuld worden met een structurele aandacht voor een collectief historisch besef, onze denkbeelden moeten structureel opnieuw uitgedacht worden. De geschiedenis onderwijzen en uitleggen op de secundaire school is niet voldoende. Elke burger, man of vrouw, moet in zijn activiteiten en bezigheden (op scholen en universiteiten, in de publieke ruimte, bij verenigingen, in theaters, bioscopen, musea, sportverenigingen, de media enzovoort) te maken krijgen met andere en positieve rolmodellen. Een grote zichtbaarheid van dergelijke modellen in contrast met de racistische propaganda uit het verleden zou zeker een remediërend effect hebben op lange termijn en het kwaad bij de wortel aanpakken.
 
Mevrouw de Staatssecretaris,
 
1. Welke maatregelen heeft u genomen, of zal u nemen, om dit anti-Aziatisch racisme te bestrijden, gezien de toename in de feiten tijdens de afgelopen weken?
 
2. Aan welke structurele maatregelen denkt u om de historische denkbeelden die dit anti-Aziatisch racisme versterken, teniet te doen?
 
3. We zien dat er verschillende organisaties opgericht worden om dit anti-Aziatisch racisme te bestrijden. Vragen deze organisaties om publieke financiering of meer zichtbaarheid in de publieke sfeer? Hoe zal u hen zo goed mogelijk proberen te steunen?
 
 
1 Coronavirus : “Nous sommes des Jaunes, des Chinetocs ou des Jacky Chan”
https://www.rtbf.be/info/societe/detail_coronavirus-nous-sommes-des-jaunes-des-chinetocs-ou-des-jacky-chan?id=10421990&fbclid=IwAR0oBj9_phe2SP4G82yekbLf09BV2gqRN_1Paj6moStBRh8bHBPl_pK58x8
 
 
Antwoord    Hoewel de corona-epidemie het aantal anti-Aziatische uitlatingen en feiten heeft doen toenemen, is er in Brussel wel degelijk sprake van Anti-Aziatisch racisme, waarvan burgers dagelijks slachtoffer zijn. Racisme kan vele gezichten hebben en het is onze plicht om racisme in al zijn vormen te bestrijden, of het nu gaat om antisemitisme, islamofobie, negrofobie, racisme tegen de Roma, anti-Aziatisch racisme, enz.

Het nieuwe gewestelijke plan ter bestrijding van racisme, dat in 2021 klaar zal zijn en tot in 2024 van kracht zal zijn, zal in overleg met het maatschappelijke middenveld worden opgesteld. We zorgen er nu al voor dat elke groep die het doelwit is van racisme gehoord wordt en we werken mee aan de opmaak van het plan.

Zoals u zei, spelen symbolen, geschiedenis, cultuur een belangrijke rol in het verspreiden van racistische ideeën. Ze vormen echter ook essentiële hefbomen om die ideeën te bestrijden.

Ik heb het geluk dat ik de gewestelijke bevoegdheid Gelijke Kansen kan combineren met de bevoegdheid van Sociale Cohesie bij de COCOF. Daardoor kan deze sector ook betrokken worden bij de ontwikkeling van het gewestelijke plan ter bestrijding van racisme.

Met betrekking tot uw vraag over de verenigingen die zich inzetten in de strijd tegen anti-Aziatisch racisme, kunnen alle verenigingen uiteraard financiële steun aanvragen voor projecten die verband houden met gelijke kansen en de strijd tegen racisme.

In december 2019 hebben we meer dan 233.000 euro toegekend bij een specifieke projectoproep inzake racisme.

We weten dat de beschikbare subsidies helaas niet altijd terechtkomen bij kleinere of minder bekende verenigingen.

Dit kan te wijten zijn aan een gebrek aan informatie, tekort aan tijd of aan personeel om op de projectoproepen te reageren, om de dossiers op te volgen en om aan de administratieve eisen te voldoen, aangezien het veldwerk altijd dringender is.

We zijn ons daarvan bewust en willen samen met de administratie equal.brussels nieuwe manieren van samenwerking met het maatschappelijke middenveld opzetten om ook de verenigingen te bereiken die kleiner of nieuw zijn en aan specifieke thema’s werken zoals de strijd tegen het anti-Aziatische racisme.