Schriftelijke vraag betreffende het recht om een huisdier te houden in een huurwoning.
- Indiener(s)
- Gaëtan Van Goidsenhoven
- aan
- Bernard Clerfayt, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Werk en Beroepsopleiding, Digitalisering, Plaatselijke Besturen en Dierenwelzijn (Vragen nr 220)
| Datum ontvangst: 16/03/2020 | Datum publicatie: 21/04/2020 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 19/20 | Datum antwoord: 21/04/2020 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 18/03/2020 | Ontvankelijk | Uitgebreid Bureau van het Parlement |
| Vraag | De Brusselse dierenasiels worden geconfronteerd met een groeiend capaciteitsprobleem door een toename van het aantal dieren die er worden binnengebracht. Een van de redenen waarom sommigen verplicht zijn hun dieren weg te doen, is dat de eigenaar van hun huurwoning dieren weigert. De huurders zijn dan verplicht hun gezelschapsdier weg te doen en, bij gebrek aan een alternatieve oplossing, besluiten ze het toe te vertrouwen aan een asiel. Volgens mijn informatie zou de weigering van eigenaars om dieren in de huurwoning toe te laten, in ongeveer 20 % van de gevallen de reden zijn om dieren in een dierenasiel achter te laten. Beschikt u over nauwkeurigere statistieken over alle Brusselse dierenasiels? Hoewel het houden van een gezelschapsdier door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en de Belgische hoven en rechtbanken als een grondrecht wordt beschouwd, bevatten veel huurovereenkomsten een verbod op huisdieren. Op basis van het recht op eerbiediging van het privéleven, het gezinsleven en de woonplaats is de rechtspraak terughoudend om de clausules toe te passen die de aanwezigheid van elk dier in de huurwoning regelrecht verbieden. De rechtspraak is evenwel niet unaniem: volgens sommige rechters is elke niet-naleving van een clausule een fout van de huurder. Andere rechters oordelen daarentegen dat er slechts sprake is van een fout wanneer het dier te veel problemen veroorzaakt. Deze situatie creëert dus een zekere rechtsonzekerheid, die sommige huurders ertoe aanzet naar de vrederechter te stappen om toch te betwisten dat ze uit hun woning worden gezet omdat ze een hond of een kat houden, hoewel hun huurovereenkomst hen dat verbood. Zo zouden meerdere huurders de voorbije jaren in het gelijk zijn gesteld. Om deze problematiek te proberen oplossen, heeft de Vlaamse regering in 2018 een overeenkomst bereikt met de vereniging Verenigde Eigenaars, die de belangen van de eigenaars in Vlaanderen verdedigt en modellen van standaardovereenkomsten aanbiedt. Terwijl deze standaardovereenkomsten tot dan toe bepaalden dat gezelschapsdieren niet waren toegelaten, behalve in uitzonderlijke gevallen, zou dat nu omgekeerd zijn: de dieren zijn in principe toegelaten, behalve in een aantal omstandigheden, bijvoorbeeld ingeval de huurwoning niet geschikt zou zijn voor een bepaald dier, wegens de lichaamsbouw van het dier of de kenmerken van de woning. Ik zou u dus graag de volgende vragen stellen: - Zijn u en uw kabinetten op de hoogte van het Vlaamse initiatief van 2018? - Is er een evaluatie van dit beleid verricht? - Aan welke soortgelijke initiatieven denken uw diensten of Leefmilieu Brussel om het principiële verbod op dieren in huurovereenkomsten af te schaffen? - Hebben al besprekingen plaatsgevonden met het Nationaal Eigenaars- en Mede-eigenaarssyndicaat (NEMS) of andere verenigingen die de eigenaars vertegenwoordigen? - Heeft over dit thema al overleg plaatsgevonden tussen de minister en de staatssecretaris? |
| Antwoord | De aanwezigheid van dieren in gehuurde panden kan worden opgenomen in een overeenkomst tussen de verhuurder en de huurder in het kader van het huurcontract, of later worden vastgelegd. Bij mijn weten bevat onze wetgeving geen enkele specifieke bepaling die dit soort clausule reglementeert. Ik beschik niet over specifieke cijfers die de redenen verduidelijken waarom de dieren werden opgenomen door de asielen. Zij geven deze informatie namelijk niet door aan Leefmilieu Brussel. Over het initiatief van minister Ben Weyts heb ik het volgende resultaat kunnen vaststellen: - de voorafgaandelijke en schriftelijke toestemming van de verhuurder is noodzakelijk om een dier te kunnen houden in het gehuurde pand; - de weigering om de aanwezigheid van gezelschapsdieren toe te laten, kan worden gerechtvaardigd door het feit dat het gehuurde pand niet geschikt is voor het houden van dieren. Ik nodig u uit om de website te raadplegen van de vereniging die betrokken is bij dit initiatief: https://www.ve-pr.be/nl/actueel/het-houden-van-dieren-door-huurder/1/ Over dit onderwerp preciseert de website van het Nationaal Eigenaars- en Mede-eigenaarssyndicaat dat het model van huurovereenkomst dat het voorstelt “een clausule bevat om het houden van dieren toe te laten, mits het schriftelijke akkoord van de verhuurder en op voorwaarde dat ze noch direct, noch indirect enige schade veroorzaken. Bij niet-naleving van deze verplichtingen zal de toestemming ingetrokken worden”. Hoewel het Vlaamse initiatief interessant kan lijken, is het niettemin van weinig praktisch belang. |