Schriftelijke vraag betreffende de bevordering van de "Juliette-wet" bij Brussel Mobiliteit en de MIVB.
- Indiener(s)
- David Weytsman
- aan
- Elke Van den Brandt, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Mobiliteit, Openbare Werken en Verkeersveiligheid (Vragen nr 555)
| Datum ontvangst: 15/09/2020 | Datum publicatie: 03/11/2020 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 19/20 | Datum antwoord: 30/10/2020 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 21/09/2020 | Ontvankelijk | p.m. |
| Vraag | De Juliette-wet is op 5 maart 2017 in werking getreden. Ter herinnering, de Juliette-wet maakt het mogelijk vakantiedagen te doneren. Het betreft hier de mogelijkheid voor een werknemer met klassieke verlofdagen die hij vrijelijk kan gebruiken om deze op te geven ten gunste van een andere werknemer in het bedrijf die verantwoordelijk is voor een kind jonger dan 21 jaar dat lijdt aan een bijzonder ernstige ziekte, een handicap of een ongeval dat een voortdurende aanwezigheid en verplichte zorg onontbeerlijk maakt. Graag een antwoord op volgende vragen ter zake: - Wat heeft Brussel Mobiliteit gedaan om haar werknemers op de hoogte te brengen van deze maatregel? - Wat heeft de MIVB gedaan om haar werknemers op de hoogte te brengen van deze maatregel? - Welke middelen worden in uw bestuur ingezet ter bevordering van deze wet? - Kent u het aantal werknemers dat van deze maatregel gebruik heeft gemaakt binnen uw overheidsdienst? |
| Antwoord | De zogenoemde Juliettewet vormt een onderdeel van de wet van 5 maart 2017 betreffende werkbaar en wendbaar werk. In titel 3, hoofdstuk 2, sectie 2 van de wet van 5 maart 2017 wordt de schenking van conventionele verlofdagen uiteengezet. Krachtens artikel 40 is deze “sectie van toepassing op de werknemers en de werkgevers die vallen onder het toepassingsgebied van de wet van 5 december 1968 betreffende de collectieve arbeidsovereenkomsten en de paritaire comités.” Deze wetgeving geldt dus niet voor Brussel Mobiliteit, een bestuur van de Gewestelijke Overheidsdienst Brussel, maar wel voor de MIVB. Deze wet groepeert een aantal maatregelen die konden geïmplementeerd worden zonder bijkomende modaliteiten (zoals annualisering van kleine flexibiliteit, uitbreiding van de interne limiet voor prestaties van overuren, …) en andere maatregelen die een sectorale cao nodig hebben of waar, of sowieso na 6 maanden, een bedrijfs-cao voor nodig is (zoals loopbaansparen, schenken van verlof, uitbreiding van Plus Minus Conto-systeem, …). In de vakbondseisen (van 2017), werd gefocust op de annualisering van de arbeidstijd en het verhogen van de plafonds van interne limieten en het aantal vrijwillige overuren. Het ging ook over de invoering van een loopbaanspaarrekening die medewerkers de kans geeft om hun conventioneel verlof op te sparen (zogenaamd extralegaal verlof bij de MIVB). In de CAO die hiertoe werd afgesloten is het voorzien dat werknemers na meerdere jaren dienst, dit opgespaard verlof kunnen gebruiken voor een persoonlijk project of om hun einde loopbaan te kunnen aanpassen (vanaf 10 jaar vóór het pensioen). Deze maatregelen (concreet uitgewerkt in meerdere cao’s) zijn van toepassing – de tools die het toelaten om deze verlofdagen op te nemen, worden nog steeds geïmplementeerd gezien de complexe regelgeving hierrond. De maatregel verlof te schenken werd niet ingevoerd bij de MIVB. Ze werd ook niet weerhouden in de onderhandelingskalender (ter herinnering, een CAO is verplicht voor de uitvoering hiervan). Voor de niet-gebruikte conventionele verlofdagen werd de focus gelegd op het sparen om de eindeloopbaan en privéprojecten tijdens de carrière te vergemakkelijken. Dat deze vraag er niet was, toont ook aan dat medewerkers van de MIVB relatief makkelijk toegang hebben tot thematische kredieturen – zeer nuttig voor helpen van een ouder met problemen met zijn kinderen. Recent nog heeft de MIVB trouwens (zeer snel) de mogelijkheid gegeven om corona-ouderschapsverlof te nemen. |