Logo Parlement Buxellois

Schriftelijke vraag betreffende het los laten rondlopen van assistentiehonden in natuur- en bosgebieden.

Indiener(s)
Carla Dejonghe
aan
Alain Maron, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Klimaattransitie, Leefmilieu, Energie en Participatieve Democratie (Vragen nr 804)

 
Datum ontvangst: 04/05/2021 Datum publicatie: 24/06/2021
Zittingsperiode: 19/24 Zitting: 20/21 Datum antwoord: 21/06/2021
 
Datum behandeling van het stuk Indiener(s) Referentie Blz.
26/05/2021 Ontvankelijk p.m.
 
Vraag    Assistentiehonden genieten een uitstekende opleiding. Om officieel tot assistentiehond te worden bekroond gelden er dan ook strikte regels, aangezien deze dieren achteraf een grote verantwoordelijkheid dragen. Niet alleen moeten ze ondersteuning kunnen bieden bij banale, alledagelijkse taken; ook in noodsituaties moeten ze adequaat kunnen reageren en hulp kunnen halen. Ze moeten dus constant alert zijn.

Assistentiehonden (in opleiding) werken met andere woorden zeer hard. Ze hebben dan ook nood aan ontspanning en moeten zich volledig kunnen uitleven, om een zo gelukkig en comfortabel mogelijk leven te leiden. Zelf ken ik een paar baasjes van assistentiehonden (meestal van honden die ikzelf als gastgezin heb opgeleid via de vzw Dyadis). Stuk voor stuk houden ze van hun dieren en is geen enkele inspanning te veel gevraagd om hun geluk te garanderen. Weliswaar staat de wetgeving niet altijd aan hun kant, zoals bijvoorbeeld het recht om vrij te kunnen rondlopen in natuur- en bosgebieden.
De enige mogelijkheid om zonder leiband te kunnen rondlopen wordt geboden in de 55-tal Brusselse losloopzones waarnaar ik polste in een vorige vraag. Er zijn hier echter 2 problemen aan gelinkt: niet alleen zijn er te weinig losloopzones, ze zijn bovendien ook ongelijk verdeeld over het Brussels grondgebied.

Onlangs maakte de Vlaamse regering het mogelijk voor assistentiehonden in opleiding om, tijdens hun training en tijdens het uitvoeren van hun taak, zonder leiband vrij te kunnen rondlopen in deze groene zones, zónder daarbij in overtreding te zijn. Dit kunnen wij alleen maar toejuichen. Vooral voor assistentiehonden wiens baasjes bv. in een rolstoel zitten en dus fysiek niet overal kunnen geraken, biedt dit meer vrijheid. Aangezien deze honden uitstekend zijn opgeleid, is er ook geen overlast. Ze zijn gedrild om zeer gehoorzame beestjes te zijn. Hen vrij laten loslopen lijkt mij dus een vanzelfsprekende verworven vrijheid.

Daarom stel ik u graag de volgende vraag:

· Zal de Brusselse regering, naar het voorbeeld van de Vlaamse regering, de wetgeving aanpassen om assistentiehonden in opleiding toe te staan vrij rond te lopen (d.w.z. zonder leiband) in natuur- en bosgebieden? Baasjes kunnen makkelijk aantonen dat het wel degelijk over een assistentiehond in opleiding gaat via de identificatiekaart en het medaillon van de hond.
 
 
Antwoord    In het kader van de ontwikkeling van een integratiebeleid voor andersvaliden, is uw voorstel zinvol.
Assistentiehonden in opleiding beschikken nog niet over de vereiste beheersing, aangezien ze nog in opleiding zijn.
Zij kunnen op die manier een storende rol spelen voor zowel de fauna als voor het publiek in het algemeen.
Het lijkt me daarom interessant om dit voorstel meer naar voor te schuiven en ons niet te beperken tot de natuur- en bosgebieden alleen. Deze denkoefening zou uitgebreid moeten worden naar de volledige openbare ruimte met de minister bevoegd voor bijstand aan personen met een handicap.