Vraag om uitleg van de heer Gilles Verstraeten

aan mevrouw Elke Van den Brandt en aan de heer Alain Maron, leden van het Verenigd College, bevoegd voor Welzijn en Gezondheid,

betreffende de tweetalige dienstverlening in de bicommunautaire zorginstellingen.

De heer Gilles Verstraeten (N-VA).- In het kader van de zesde staatshervorming zijn 81 zorginstellingen, waarvan 49 rusthuizen van de Franse Gemeenschap voor 2018, overgeheveld naar de GGC. Als gevolg van de ordonnantie van 27 augustus 2018 en het uitvoeringsbesluit van 23 mei 2019 werken de nog actieve overgehevelde rusthuizen vandaag juridisch en in de praktijk met een GGC-vergunning. De tweetalige dienstverlening is in die bicommunautaire rusthuizen niet overal gegarandeerd en dat is in het nadeel van de Nederlandstalige bewoners en bezoekers.

Iriscare controleert de erkenningsvoorwaarden van de rusthuizen, waaronder de externe of minimale tweetaligheid voor de publieke communicatie. Die omvat de elementen die in het Frans en het Nederlands aanwezig moeten zijn, zoals de overeenkomsten met de bewoners, het huishoudelijk reglement, de website en het leefproject, alsook de informatie die wordt opgehangen: externe en interne informatie, de menu’s, het huishoudelijk reglement van de participatieraad, de notulen van de vergaderingen van de participatieraad enzovoort.

Op 12 maart 2020 hebt u verklaard dat de GGC-inspectie ook controleert of de bejaarde in zijn taal kan worden begrepen door ten minste één personeelslid. Als dat niet het geval is, is er een probleem. U hebt ook al meermaals benadrukt dat de tweetaligheid van het personeel tot nu toe geen erkenningsnorm is en niet wordt gecontroleerd. Niet dat dat een verschil zou maken, want er staat geen sanctie op de niet-naleving van de minimale of externe tweetaligheid. De instelling krijgt van Iriscare het verzoek om binnen de maand een actieplan en de documenten met de ontbrekende vertaling te bezorgen of het bewijs te leveren dat de informatie in de twee talen is opgehangen, bijvoorbeeld door middel van een foto. Met de nieuwe ordonnantie over de rusthuizen zijn de erkenningsnormen hervormd en zijn er naast sluiting ook andere sancties mogelijk.

Hoe slecht het vandaag gesteld is met de tweetaligheid in de rusthuizen is onduidelijk. Er heerst een totaal gebrek aan transparantie over de inspecties. In 2017 konden we de resultaten nog inkijken, maar nu de bevoegdheid bij Iriscare zit, niet meer. De inspectieverslagen zijn niet openbaar en schriftelijk krijgen we nauwelijks cijfers of informatie. We weten dus niet in welke rusthuizen er een probleem is.

Het is onduidelijk of het tweetalige karakter van de statuten of de minimale externe tweetaligheid gecontroleerd wordt bij andere bicommunautaire zorginstellingen, zoals de initiatieven voor beschut wonen en de palliatieve multidisciplinaire teams, die ook subsidies ontvangen van de GGC. Volgens het antwoord van 9 januari 2020 op een schriftelijke vraag zou dat wel gebeuren.

In 2021 heeft het Verenigd College een budget van 417.000 euro uitgetrokken voor de periode tot 2024 om een opleidingsprogramma Nederlands te ontwikkelen voor de rusthuizen. De rusthuizen kunnen zich via taalcoaches van het Huis van het Nederlands laten ondersteunen bij het opstellen van een tweetaligheidsplan. De coaching voor medewerkers en directieleden daarbij verloopt in de vorm van coaching per individu en in groep en is gebaseerd op situaties in de werkomgeving. De taalcoach ziet er ook op toe dat de instelling de externe tweetaligheid toepast.

Het Huis van het Nederlands organiseert ook taallessen voor de personeels- en directieleden. Tijdens het laatste debat over dat onderwerp, op 23 juni 2022, gaf u mee dat uit tevredenheidsenquêtes zou blijken dat zowel de deelnemers als de rusthuizen tevreden zijn over het aanbod van de cursussen Nederlands.

In hoeveel bicommunautaire rusthuizen is de externe tweetaligheid gegarandeerd? Wordt er gecontroleerd of de bejaarde in zijn taal kan worden begrepen door ten minste één personeelslid? Wat zijn de resultaten van de meest recente inspecties? Hoeveel rusthuizen voldeden niet aan de externe tweetaligheid en kregen het verzoek om binnen de maand een actieplan aan Iriscare te bezorgen of documenten op te sturen?

Wordt het tweetalige karakter van de statuten gecontroleerd bij de andere bicommunautaire zorginstellingen die subsidies ontvangen van de GGC?

Worden de erkenningsnormen in verband met de externe tweetaligheid ook hervormd in het kader van de nieuwe rusthuisordonnantie? Komt er een sanctie voor de niet-naleving van de externe tweetaligheid? Wordt de tweetaligheid van het personeel een erkenningsnorm?

Welk budget gaat dit jaar naar de taalcoaching en taallessen die Iriscare aanbiedt via het Huis van het Nederlands? Stijgt het aantal deelnemende rusthuizen en personeels- en directieleden? Welke conclusies kunnen getrokken worden uit de meest recente tevredenheidsenquêtes?

Mevrouw Els Rochette (one.brussels-Vooruit).- Ik hoor vaak getuigenissen van mensen die niet in hun eigen taal terechtkunnen in zorginstellingen. Veel Brusselaars hebben er alle begrip voor dat niet iedereen tweetalig kan zijn, vooral omdat veel nieuwkomers in de zorgsector aan de slag gaan. Als iemand zorgbehoevend wordt of begint te dementeren, is het echter schrijnend dat hij niet in zijn eigen taal kan worden geholpen.

Ik sluit me aan bij de vragen van collega Verstraeten en wil er nog een aan toevoegen naar aanleiding van wat minister Clerfayt gisteren in de commissie Economische Zaken en Tewerkstelling zei. Volgens hem worden de taalcheques bij Actiris niet volledig opgebruikt. Wordt het gebruik ervan in de zorgsector aangemoedigd?

De heer Alain Maron, lid van het Verenigd College.- De naleving van de tweetaligheid is een wettelijke vereiste in de bicommunautaire instellingen van het gewest. Een instelling kan niet erkend worden als die niet voldoet aan de normen die zijn vastgelegd door het Verenigd College, met name wat de tweetaligheid betreft.

(verder in het Nederlands)

Het Verenigd College heeft het uitvoeringsbesluit daarover in januari 2023 goedgekeurd. Sinds 1 januari 2023 is de opdracht inzake de controle van de rusthuizen overgeheveld van de diensten van de GGC naar de dienst Begeleiding, Controle en Kwaliteit van Iriscare.

In de instellingen worden geen specifieke taalinspecties uitgevoerd. Het gaat om globale inspecties die tot doel hebben na te gaan of het geheel van de erkenningsnormen wordt nageleefd. We beschikken nog niet over statistische gegevens over de niet-nageleefde erkenningsnormen.

(verder in het Nederlands)

Iriscare communiceerde via sociale media, haar website, de beheersorganen en de technische commissies ook over de taalcoaches en blijft daaraan voortwerken door affiches, flyers en animatiefilms te maken om de rusthuissector bewust te maken.

Over de organisatie van individuele coaching en groepscoaching voor medewerkers en directieleden van rusthuizen communiceerde het Huis van het Nederlands in februari 2022 met de rusthuizen via mails, telefoongesprekken, de website en informatiesessies. In april 2022 werd gestart met online groepscoaching en een helpdesk opgericht. In januari 2023 ging het intensieve begeleidingstraject van start.

(verder in het Nederlands)

Daarnaast zijn de leerkrachten van het Centrum voor volwassenenonderwijs (CVO) Brussel aangenaam verrast dat de rusthuizen inspanningen leveren door lokalen ter beschikking te stellen en de Nederlandstalige bewoners en collega's aan te moedigen om Nederlands te praten met deelnemers die hun Nederlands willen verbeteren.

Tijdgebrek is de meest aangehaalde reden om zich niet voor een nieuwe module in te schrijven.

De heer Gilles Verstraeten (N-VA).- U kent me. Ik toon me vaak heel kritisch, maar als het goed is, zeg ik het ook. In dit geval ben ik over het algemeen tevreden, maar ik vraag me wel af wat het concrete resultaat is in de betrokken rusthuizen.

U zegt niet waarom u niet over statistische gegevens beschikt. Hoeveel rusthuizen zijn in orde en hoeveel niet? Hoeveel rusthuizen kregen recent geen inspectiebezoek? Ik veronderstel dat alle instellingen sinds de aanpassing minstens een keer geïnspecteerd zijn. Ik vind het vreemd dat daar geen statistische gegevens over beschikbaar zijn.

Ik kijk uit naar de manier waarop de transparantie van de inspectieverslagen zal worden bewerkstelligd. Moet er daarover een ordonnantie komen of wordt dat intern geregeld? Gelet op de problemen in verschillende rusthuizen en de impact van de coronacrisis is het belangrijk om het vertrouwen van potentiële gebruikers te verhogen. Op die manier weten ze welke rusthuizen in orde zijn en een kwalitatieve dienstverlening aanbieden.

Ik neem aan dat de recurrente onderbenutting te maken heeft met de hoge werkdruk in de rusthuizen. Daarover moet op langere termijn worden nagedacht.

Wat is er op taalvlak veranderd door de ordonnantie? U spreekt over de controle van de externe tweetaligheid, maar zoals ik het begrijp, gaat de nieuwe ordonnantie verder. Het gaat immers niet alleen om externe tweetaligheid in documenten enzovoort, maar ook om zorg in een van de twee officiële talen. Hoe wordt daarop gecontroleerd?

Mevrouw Els Rochette (one.brussels-Vooruit).- Ik wens u veel succes met uw verdere inspanningen en sluit me aan bij wat collega Verstraeten net heeft gezegd. Het gebeurt niet zo vaak dat we het met elkaar eens zijn.

Mondelinge vraag van mevrouw Els Rochette

aan mevrouw Elke Van den Brandt en aan de heer Alain Maron, leden van het Verenigd College, bevoegd voor Welzijn en Gezondheid,

betreffende het activiteitenverslag van Bruss'help van 2022.

Mevrouw Els Rochette (one.brussels-Vooruit).- In het activiteitenverslag van Bruss’help lezen we dat de vzw in 2022 verschillende initiatieven heeft genomen om oplossingen te bieden voor de maatschappelijke en gezondheidsproblemen van dak- en thuislozen.

Het jaar 2022 was belangrijk voor de organisatie: de comités van Bruss’help werden opgericht en het interne beheerplan werd toegepast. Er werden controle- en steunorganen opgericht. De focus lag sterk op het positioneren van Bruss’help als referentiepunt voor de hulpverlening aan thuislozen.

Bruss’help heeft als doel in voldoende opvangplaatsen te voorzien, te plannen, te anticiperen en te transformeren op basis van de behoefte van de regio en de doelgroepen. Tijdens de inventarisering werd echter snel duidelijk dat het gewest te weinig opvangplaatsen heeft. Het activiteitenverslag kaartte ook aan dat een toenemend aantal mensen, onder wie gezinnen en vrouwen met kinderen, dakloos worden en daardoor hun rechten verliezen.

Bruss’help werkte aan projecten zoals Rights First en alternatieve opvangplaatsen om mensen zonder rechten en/of verblijfsvergunning te ondersteunen. De coördinatie en samenwerking met andere administraties en organisaties werden verbeterd, waaronder de administraties van het gewest, de GGC, de Cocof, Iriscare en de VGC. Er werd bijvoorbeeld samengewerkt om dak- en thuislozen in hotels onder te brengen en psychosociale hulp te bieden. Het jaar 2022 was met andere woorden een bewogen jaar. Er zijn veel projecten opgezet, maar tegelijk blijft het duidelijk dat we nog voor gigantische uitdagingen staan.

Wat zijn de belangrijkste resultaten van de oprichting van de comités en van de controle- en steunorganen? Welke uitdagingen zijn er nog en hoe pakt u die aan?

Wat bent u deze regeerperiode nog van plan om de opvangcapaciteit voor dak- en thuislozen te vergroten? In het activiteitenverslag staat dat er vergaderingen plaatsvinden tussen de GGC, de Cocof, de VGC, Iriscare en Bruss’help. Hoe verlopen die? Hoeveel keer per maand vinden ze plaats, en hebben ze al vruchten afgeworpen?

In het activiteitenverslag werd melding gemaakt van twee interessante projecten, waaronder Rights First en het Housing Plan.

Bent u van plan om extra geld vrij te maken voor de verdere ontwikkeling van die projecten?

De heer Alain Maron, lid van het Verenigd College.- Bruss'help is, net als de rest van de sector, getroffen door de vele sociale crisissen van het afgelopen jaar. De instelling moest reageren op noodsituaties en daarom wil het Verenigd College haar werk formaliseren en zelfs uitbreiden.

De administratie van de GGC monitort de vzw Bruss'help. Dat houdt ook in dat ze de evolutie van de opdrachten van de vzw onderzoekt.

De evaluatie van de oprichting van de comités zal volgens de monitoring in het eerste kwartaal gepland worden na een werkingsjaar, dus in het tweede kwartaal van 2023.

Het beperkt comité legde echter al het proces van coconstructie vast van een gewestelijk strategisch plan om de thuisloosheid te voorkomen en aan te pakken, het Masterplan genaamd.

In 2023 is het beperkte coördinatiecomité vijf keer samengekomen, buiten de evenementen in het kader van het Masterplan. In dat comité worden de publieke en private actoren die bijdragen tot de strijd tegen dakloosheid samengebracht, met als centrale doelstelling de ontwikkeling van het plan.

In 2023 hebben drie evenementen rond het Masterplan plaatsgevonden, waarbij de voormiddagen gewijd waren aan presentaties en de namiddagen aan rondetafelgesprekken, die de uitwisseling en de reflectie vergemakkelijkten.

Na afloop van die drie evenementen en tegen het einde van 2023 wordt een document opgesteld met de acties die elk departement en elke instelling zal ondernemen om dakloosheid te voorkomen en aan te pakken.

Voor het Masterplan moet nog een operationele strategie ontwikkeld worden, en de opvolging en evaluatie op lange termijn verzekerd worden.

Het Comité voor Noodhulp en Inschakeling komt driemaandelijks samen en is een adviesorgaan dat voorstellen over belangrijke kwesties indient bij de raad van bestuur van Bruss'help. Dat comité is drie halve dagen in gewone zitting bijeengekomen in het eerste en tweede kwartaal van 2023. Het behandelde het Masterplan, een aanbevelingsnota over de ontwikkeling en financiering van straathoekwerk en de uitbreiding van de voorzieningen in hotels voor Oekraïners naar andere doelgroepen.

In 2022 (tweede tot vierde kwartaal) werden drie nota's geproduceerd over twee problemen van het Comité voor Noodhulp en Inschakeling en een van het consortium Housing Plan: nota nr. 3 over de verwerving en toewijzing van woningen in het kader van het Housing Plan (Consortium Relance) in maart 2023 en een ontwerpnota over de uitbreiding van de collectieve huisvesting naar andere doelgroepen van daklozen of mensen met het risico op dakloosheid (april 2023).

In 2023 is het de bedoeling dat de comités adviezen geven over de dispatching, de berekening op jaarbasis van het aanbod van noodopvang, het straathoekwerk en daarmee samenhangend de herhuisvestingsmaatregelen.

In de komende kwartalen van 2023 wordt, naast aan de vernoemde dossiers, gewerkt aan het opnieuw beschikbaar maken van het sociaal noodnummer.

De grootste uitdagingen zijn allicht wat er met de dispatching moet gebeuren en de bestendiging van de herhuisvestingsmaatregelen. Het Verenigd College en de regering hebben op 8 juni een principeakkoord goedgekeurd voor de financiële ondersteuning van projecten voor tijdelijke bewoning die zich lenen voor de collectieve opvang van kwetsbare groepen gedurende het jaar 2023.

Daarnaast is het de bedoeling om een subsidie toe te kennen aan de organisatie die instaat voor het beheer van de woning, die de overeenkomst voor tijdelijk gebruik ondertekent en de bewoning in goede banen leidt, en in bepaalde gevallen ook aan het OCMW.

De regering en het Verenigd College hebben op 17 maart een nota goedgekeurd met het principeakkoord om de opvangvoorziening voor kwetsbare personen open te houden tijdens de opvangcrisis.

In dat kader krijgt het Rode Kruis 897.853,45 euro subsidie voor het oriëntatie- en noodopvangcentrum voor kwetsbare groepen gedurende de periode van 1 april tot 31 oktober 2023.

De voorziening zal een capaciteit hebben van 110 bedden voor twee doelgroepen: 61 plaatsen voor gezinnen met kinderen, zoals nu het geval is in het hotel Lemonnier, en 49 plaatsen voor alleenstaande mannen. Nu de regeerperiode op haar einde loopt, is het onze topprioriteit om de bestendiging van de huidige plaatsen en projecten te garanderen.

Naast de monitoring vinden er elk kwartaal vergaderingen plaats tussen Bruss'help en de diensten van de GGC om informatie uit te wisselen over de inhoud van de opdrachten van het vorige kwartaal en de verbindingen die nodig zijn voor het volgende kwartaal.

Bruss'help neemt om de twee maanden deel aan de overlegcommissie van de GGC. De vergaderingen in 2023 gaan over adviezen over het Geïntegreerd Welzijns- en Gezondheidsplan en de opvang van mensen zonder verblijfsvergunning in het opvangnetwerk.

Bruss'help neemt ook om de twee maanden deel aan de overlegcommissie van de Cocof, afdeling opvang. De vergaderingen in 2023 hebben betrekking op de hernieuwing van de erkenning van de opvangstructuren.

Op 8 februari 2023 vergaderde Bruss'help met de leidinggevende ambtenaren van de drie entiteiten. Die vergadering was toegespitst op de huidige activiteiten van Bruss'help, zowel de operationele activiteiten als de onderzoeksactiviteiten, en op de problematische situatie van hulp en veiligheid in metrostellen.

Het project Right First wordt gezamenlijk gefinancierd door de GGC en de Europese Unie, volgens een nauwkeurig tijdschema: 120.000 euro in 2021, 120.000 euro in 2022 en 60.000 euro in 2023, overeenkomstig de beslissing van het Verenigd College van 8 oktober 2020.

Er zijn geen plannen om de subsidies voor het project te verhogen.

Het Noodplan voor huisvesting is opgesteld in samenwerking met staatssecretaris Ben Hamou. We kunnen er niet mee doorgaan zonder voorafgaand overleg.

We blijven ons inzetten om, binnen de grenzen van de toegewezen budgetten, zoveel mogelijk projecten ter bestrijding van dak- en thuisloosheid te ondersteunen. De Brusselse daklozensector behandelt aanvragen uit het hele land en we moeten het beste halen uit het werk dat al wordt geleverd.

Mevrouw Els Rochette (one.brussels-Vooruit).- Uit uw antwoord blijkt dat Bruss'help op het goede spoor zit. Dat bleek al uit het jaarverslag, maar in uw antwoord bent u ook uitgebreid op het jaar 2023 ingegaan, waaruit duidelijk wordt dat veel projecten een vervolg krijgen.

De uitbraak van de coronacrisis enkele maanden na de oprichting van Bruss'help zorgde voor een moeilijke start. Uit uw antwoord maak ik op dat die problemen achter de rug zijn. Er is veel samenwerking en overleg, wat erg belangrijk is voor de sector.

U noemde de dispatching en de bestendiging van de herhuisvestingsmaatregelen de grootste uitdagingen. Hoe zult u de dispatching aanpakken? Wanneer mogen we de resultaten van de daklozentelling van november verwachten? Komt er overleg met staatssecretaris Ben Hamou over het Noodplan voor huisvesting?

Mondelinge vraag van mevrouw Els Rochette

aan mevrouw Elke Van den Brandt en aan de heer Alain Maron, leden van het Verenigd College, bevoegd voor Welzijn en Gezondheid,

betreffende de herdenking van de straatdoden van 2022.

Mevrouw Els Rochette (one.brussels-Vooruit).- Op 24 mei 2023 vond in het stadhuis van Brussel de herdenking van de straatdoden van 2022 plaats. Er werden 79 personen van diverse leeftijden, herkomst en geslacht herdacht. Wat opviel, was dat er bijzonder veel jonge personen bij de overledenen waren. Dat hoeft niet te verbazen, want wie op straat leeft, takelt fysiek snel af en haalt dus geen hoge leeftijd.

Wie op straat leeft, overlijdt gemiddeld dertig jaar vroeger dan gemiddeld. Bovendien wordt de menselijke waardigheid van de betrokkenen voortdurend aangetast. Benoit werd 27 jaar, Claudia 54, Badr 26, Auguste 68, Mohamed 27 enzovoort. Ik beschik over te weinig tijd om hen allemaal bij naam te noemen, maar het is belangrijk dat ze niet vergeten worden en dat ze een waardig afscheid krijgen.

Het belangrijkste doel van het collectief Straatdoden is om elke straatbewoner een waardig afscheid te geven. Het waakt over het goede verloop van de begrafenissen van dak- en thuislozen van wie het het overlijden verneemt en organiseert een jaarlijkse herdenking. Het collectief bestaat uit eerstelijnsorganisaties uit de thuislozenzorg, straatbewoners, burgers en Brusselse instellingen.

De samenleving en in het bijzonder de beleidsmakers moeten ervoor zorgen dat de lijst van straatdoden krimpt en op termijn verdwijnt. Helaas evolueert het aantal straatdoden op dit moment in de verkeerde richting. Er zijn dus meer inspanningen nodig.

Bij deze roep ik iedereen op om een kijkje te nemen bij de boom aan het station Brussel-Centraal. Die vormt een mooie herdenkingsplek voor iedereen die op straat is gestorven.

Hoeveel steun krijgt het collectief Straatdoden? Op welke manier steunt de GGC de organisatie?

Om ervoor te zorgen dat de gegevens volledig zijn en personen die op straat zijn overleden een waardige begrafenis te kunnen bieden, is er een goede samenwerking tussen de gemeenten en het collectief nodig. Hoe verloopt die samenwerking?

Erkent u het belang van een centrale registratie van het aantal straatdoden? Welke maatregelen neemt u daartoe? Overlegde u daarover met de gemeenten? Zo ja, kunt u daar wat meer over zeggen?

De heer Alain Maron, lid van het Verenigd College.- Sinds 2020 wordt het collectief Straatdoden van de vzw Diogènes gesubsidieerd. We willen de subsidie voor 2023 optrekken tot 38.000 euro, maar het Verenigd College moet die beslissing nog bekrachtigen. De informele samenwerking tussen de vzw Diogènes, dat het collectief Straatdoden coördineert, en de gemeenten verloopt efficiënt.

Wanneer er geruchten zijn over een overlijden op straat, wordt er met de gemeentelijke administraties overlegd om die geruchten te bevestigen of te ontkrachten. Het collectief en de gemeentebesturen vergaderen meermaals per jaar. Bovendien is er sinds de start een vertrouwensband ontstaan met de medewerkers van de diensten burgerlijke stand. Gemeenten zijn vaak bereid de geboorte- en sterfdatum, de plaats van het overlijden, de organisatie van de uitvaart en de betrokken begrafenisonderneming bekend te maken als de nabestaanden de begrafenis organiseren.

Hoewel behoeftigheid en dakloosheid niet hetzelfde zijn, kan het collectief Straatdoden een deel van de overlijdens registreren door de gegevens van de gemeentelijke diensten aan te vullen met andere informatie, bijvoorbeeld wanneer de naam van de overledene bekend is bij de gewestelijke diensten voor bijstand aan dakloze personen omdat de overledene geen wettelijke woonplaats of een referentieadres had.

In dat verband herinner ik aan de definitie van een behoeftige: een persoon die geen middelen heeft of over onvoldoende middelen beschikt om te voldoen aan zijn elementaire behoeften. De verplichting van de gemeente om de begrafenis te organiseren behoort tot haar opdracht om de volksgezondheid te garanderen. De bevoegde gemeente is die waar de overledene is ingeschreven in het bevolkingsregister, het vreemdelingenregister of het wachtregister. Als de overledene nergens ingeschreven stond, is de gemeente van de plaats van het overlijden verantwoordelijk voor de begrafenis. Dat is alleen verplicht als de toestand van behoeftigheid van de overledene echt en sluitend is en als niemand zich meldt om de begrafenis te organiseren.

De gemeente moet nagaan of de persoon behoeftig was en kan zich wenden tot het OCMW van de gemeente waar de overledene verbleef om een attest van behoeftigheid te vragen.

Als de overledene zijn laatste wensen aan de gemeente heeft bezorgd, moet die de keuze van de begraafplaats respecteren, zolang dit geen buitensporige kosten meebrengt. De gemeente komt niet tussen in de religieuze ceremonie.

Wat de begrafenissen betreft, heeft het collectief Straatdoden werkgroepen georganiseerd met de betrokken diensten van verschillende gemeentelijke administraties. Het doel is om de begrafenissen van de behoeftigen te verbeteren. Het collectief heeft ook gevraagd om de namen van de overledenen duidelijk weer te geven op het graf van de behoeftigen. Normaal gezien gebeurt dat voortaan in alle negentien gemeenten van het gewest.

De ambitie van het collectief is om ervoor te zorgen dat alle overlijdens van dakloze personen, of die nu plaatsvinden in de openbare ruimte of op andere plaatsen, geregistreerd, gedocumenteerd en geanalyseerd worden, onder andere met het oog op preventie en op de aanpassing van het beleid, de voorzieningen en de begeleiding. Om dat doel te bereiken heeft de vzw Diogènes een uitstekend registratiesysteem, zodat het over betrouwbare statistische gegevens beschikt. Voor de technische details stel ik voor dat u me een schriftelijke vraag stelt.

Mevrouw Els Rochette (one.brussels-Vooruit).- Het probleem krijgt meer bekendheid, waardoor het collectief steeds beter georganiseerd is.

Het is fijn te horen dat Diogènes die taak op zich neemt en dat de subsidies verhoogd worden.

- Het incident is gesloten.