Voorzitterschap: de heer Juan Benjumea Moreno, voorzitter.

Mondelinge vraag van mevrouw Els Rochette

aan de heren Sven Gatz en Bernard Clerfayt, leden van het Verenigd College, bevoegd voor de Gezinsbijslagen, Begroting, Openbaar Ambt en Externe Betrekkingen

betreffende de taalkaders van de GGC.

Mevrouw Els Rochette (Vooruit.brussels).- Elke federale overheidsinstelling en elke overheidsinstelling van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest en van de GGC is wettelijk verplicht om in taalkaders de verhouding te bepalen van het aantal Nederlands- en Franstalige personeelsleden. Er is een taalkader voor de diensten van het Verenigd College en van Iriscare. Dat werd vastgelegd in besluiten van het Verenigd College op 9 juli 2020 voor de diensten van het Verenigd College en op 2 september 2021 voor Iriscare.

Doorgaans is het moeilijk om het Nederlandstalige personeelskader in te vullen, al hangt ook veel af van het functieniveau. Op sommige hiërarchische niveaus is het probleem groter dan op andere.

Hoe is het gesteld met de invulling van de taalkaders van het personeel bij de diensten van het Verenigd College en bij Iriscare? Is het probleem bij de diensten van het Verenigd College even groot als bij Iriscare? Zo niet, wat is de verklaring daarvoor?

Op welke niveaus doen zich de grootste problemen voor?

Hoe evolueren de cijfers? Wat zijn de vaststellingen? Overlegt u daarover met Iriscare en met de diensthoofden binnen het Verenigd College?

Wat wordt er ondernomen met het oog op een correcte invulling van het taalkader? Zijn er bijvoorbeeld nieuwe maatregelen om Nederlandstalige kandidaten te bereiken? Wat is daarvan het effect?

De ongelijke invulling van de taalkaders leidt ook tot een ongelijke taakbelasting. Waar valt er personeel uit?

De heer Sven Gatz, lid van het Verenigd College.- In aanvulling op mijn antwoord zal ik aan het commissiesecretariaat nog een aantal tabellen bezorgen met detailcijfers over de evolutie van de taalkaders. Globaal kan ik het volgende stellen: de vooropgestelde verhouding is 71% Franstaligen en 29% Nederlandstaligen. Voor de functies van niveau A ligt de reële verhouding op iets meer dan 71% Franstalig en 28,97% Nederlandstalig, en voor de functies van niveau B op 73,81% Franstaligen en 26,19% Nederlandstaligen.

Op basis van de cijfers lijkt het probleem bij de diensten van het Verenigd College groter dan bij Iriscare. We mogen echter niet uit het oog verliezen dat beide administraties andere taalkaders en een andere voorgeschiedenis hebben. Zoals nog zal blijken, zijn de tendensen bij beide administraties wel vergelijkbaar.

Zowel bij de diensten van het Verenigd College als bij Iriscare zijn er vooral problemen voor de Nederlandstalige taalrol op niveau A, meer bepaald in de graad van attaché, wat de meest frequente aanwervingsgraad op dat niveau is, en op niveau B. Beide administraties hebben de laatste tijd talrijke oproepen uitgeschreven. Die zijn helaas vaak zonder kandidaturen afgesloten, ondanks ruime antwoordtermijnen en een verscheidenheid aan communicatiekanalen. Dat is trouwens zowel bij de GGC als bij de gewestelijke administraties het geval.

Maandelijks is er een bilateraal overleg ‘openbaar ambt’ tussen de bevoegde kabinetten en de diensten van het Verenigd College, waar de aanstellingen een vast agendapunt vormen. Iriscare heeft als instelling van openbaar nut iets meer autonomie. Daarnaast overleggen beide administraties ook met elkaar en proberen ze elkaar te helpen waar mogelijk.

Wat de evolutie betreft, is er bij Iriscare een correctie ten opzichte van de vastgestelde taalkaders voor de niveaus A en B. Dat betekent in de realiteit een procentuele toename van Franstaligen en een procentuele daling van Nederlandstaligen. Voor de diensten van het Verenigd College van december 2021 tot september 2023 is er een daling van het percentage Nederlandstaligen op B-niveau en een stijging op het A-niveau. Het groeipercentage van het aantal Nederlandstaligen is echter nagenoeg identiek aan dat van de Franstaligen in de totale personeelsformatie. Opvallend is wel de sterke stijging, namelijk 29%, van het aantal tweetalige medewerkers bij de diensten van het Verenigd College in diezelfde periode. Dat is dan toch relatief goed nieuws. Het gaat hier niet over wettelijk tweetaligen zoals bepaald in het besluit van 9 juli 2020 van het Verenigd College tot vaststelling van de taalkaders van de diensten van het Verenigd College van de GGC, maar over medewerkers die een attest van Werkenvoor.be, het vroegere Selor, hebben behaald. Dat is ongetwijfeld een positieve evolutie.

Beide administraties nemen dezelfde maatregelen om het probleem op te lossen. Ze hebben hun vacatures herzien om ze concreter en aantrekkelijker te maken. Ze hebben hun communicatiekanalen voor de bekendmaking van vacatures gediversifieerd en maken onder meer gebruik van sociale netwerken. Ze doen vaker een beroep op betalende jobsites zoals alterjob.be, zorgjobs.be en zorgberoep.be, terwijl ze vroeger de voorkeur gaven aan gratis websites zoals vdab.be en 11.be. Die initiatieven, waarvan sommige vrij recent zijn, hadden nog geen significante impact. Op de Nederlandstalige vacatures is er voorlopig nog steeds amper en soms zelfs helemaal geen respons.

De aanvragen en dossiers die worden behandeld bij de GGC zijn inderdaad voornamelijk opgesteld in het Frans. De vertaaldienst die voor beide administraties werkt, wordt geconfronteerd met een aanzienlijk groter werkvolume voor de vertalingen naar het Nederlands omdat de meeste redacteurs Franstalig zijn.

Bij de diensten van het Verenigd College kunnen Nederlandstalige medewerkers soms vaker gevraagd worden om deel te nemen voor specifieke activiteiten zoals deelname aan een jury voor een aanwervingsexamen. Die extra werklast blijft echter beperkt en occasioneel. De deelname aan een jury is trouwens vrijwillig en gebaseerd op consensus.

Bij beide administraties rijzen er ook problemen met de evaluaties, omdat het soms moeilijk is om een Nederlandstalige of wettelijk tweetalige evaluator te vinden in de verschillende hiërarchische lijnen. Hierdoor staat de officiële evaluator soms relatief ver af van het dagelijkse werk van de geëvalueerde persoon.

Mijn antwoord is dus niet zo positief, maar we blijven inzetten op het aantrekken van Nederlandstalige medewerkers. Dat is overigens niet enkel een uitdaging voor de GGC maar ook voor de gewestelijke administraties.

Mevrouw Els Rochette (Vooruit.brussels).- Zoals u zelf zegt, is de vooruitgang niet revolutionair, maar beide administraties doen inspanningen en verruimen de communicatiekanalen. Het probleem ligt niet alleen bij de administraties, maar de diensten van het Verenigd College hebben wel een voorbeeldfunctie voor de organisaties van de GGC. Dan pas kunnen we van die organisaties verlangen dat ze de tweetaligheid garanderen.

Ik zal de tabellen nog bekijken.

De heer Sven Gatz, lid van het Verenigd College.- Op zich wordt de tweetaligheid gegarandeerd. Daarvoor is de buffer in het taalkader gelukkig groot genoeg. Voor een betere werking zouden de taalkaders wel op een evenwichtigere manier moeten worden ingevuld. Het enige lichtpuntje op dat vlak is dat het aantal wettelijk tweetaligen met een attest van Werkenvoor.be toeneemt.

- Het incident is gesloten.