Schriftelijke vraag betreffende de gemeentelijke loketten voor senioren
- Indiener(s)
- Nicole Nketo Bomele
- aan
- Elke Van den Brandt en Alain Maron, leden van het Verenigd College bevoegd voor Welzijn en Gezondheid (Vragen nr 753)
| Datum ontvangst: 19/09/2023 | Datum publicatie: 07/11/2023 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 23/24 | Datum antwoord: 18/10/2023 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 25/09/2023 | Ontvankelijk | Uitgebreid Bureau van de Verenigde vergadering |
| Vraag | Onlangs hebben we tijdens onze bezoeken op het terrein kennis gemaakt met lokale initiatieven in een aantal gemeenten in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest om een reeks essentiële diensten aan te bieden aan senioren. Deze diensten omvatten onder andere het behoud van een fysiek loket, het organiseren van verschillende activiteiten (cultureel, recreatief, sportief enzovoort), hulp bij het verplaatsen van grote voorwerpen, het organiseren van niet-dringende medische verplaatsingen, het coördineren van klusjes, het organiseren van sensibiliseringsinitiatieven, het aanbieden van voordelen zoals taxicheques, een publicatie gewijd aan senioren en, om het pakket compleet te maken, een gids "Beter leven". We kunnen deze initiatieven alleen maar toejuichen, hoewel we tegelijk betreuren dat ze niet in heel Brussel worden aangeboden.
Deze lovenswaardige initiatieven lijken grote voordelen op te leveren voor onze ouderen: ze bevorderen hun welzijn, vergemakkelijken hun toegang tot essentiële diensten en versterken hun sociale banden. Het is echter duidelijk dat deze diensten verschillen van gemeente tot gemeente, waardoor een ongelijkheid ontstaat tussen onze senioren, afhankelijk van waar ze wonen. Bovendien benadrukken veel professionals uit het veld de noodzaak om deze diensten op gewestelijk niveau te standaardiseren om een significante impact te hebben en alle senioren in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest dezelfde rechten te garanderen. Het welzijn van de ouderen moet niet alleen op gemeentelijk niveau, maar ook op gewestelijk niveau bekeken en aangepakt worden, wil Brussel ook op dit punt een eenheid blijven vormen. Een korte blik op de huidige stand van zaken op alle relevante domeinen maakt duidelijk hoe dringend het is om een gezamenlijk kader te creëren zodat mensen dezelfde diensten kunnen genieten op basis van dezelfde rechten. Als we willen dat ons Brussels Hoofdstedelijk Gewest enige betekenis heeft, moeten we dergelijke ongelijkheden uitbannen. Tegen die achtergrond wil ik u de volgende vragen stellen:
|
| Antwoord | Ik dank u voor deze vragen. Het is inderdaad betreurenswaardig dat deze lokale initiatieven niet door alle gemeenten worden uitgevoerd. Het is echter aan elke gemeente om haar prioriteiten te bepalen, met toepassing van het principe van gemeentelijke autonomie. Bovendien worden eventuele verschillen tussen lokale projecten ongetwijfeld gerechtvaardigd door de verschillen tussen gemeenten en hun wijken. In het kader van de projecten van de GGC ter begeleiding van ouderen – zoals de drie projecten ‘autonomie van ouderen’ – zorgen we ervoor dat we rekening houden met de specifieke kenmerken van de wijken waarop de projecten zijn gericht. In plaats van een homogene aanpak te hanteren, pleiten wij ervoor om initiatieven af te stemmen op hun specifieke context. Ten slotte is elk van de lokale welzijns- en gezondheidscontracten die gelanceerd zijn of nog gelanceerd worden, gebaseerd op een gedetailleerde diagnose van de context waarin het contract wordt geïmplementeerd. Als blijkt dat er lokale initiatieven voor ouderen kunnen worden opgestart of dat bestaande lokale projecten in dit kader kunnen worden ondersteund, wordt dit in overweging genomen. Dat betekent dat die lokale projecten kunnen worden ondersteund via financiering van de GGC. |