Meerdere belangrijke plaatsen van het gebouw werden verfraaid met hedendaagse kunstwerken. Een commisssie voor de aankoop van de kunstwerken, samengesteld uit leden van het Bureau van het Parlement en acht externe waarnemers, waaronder conservators van musea en directeurs van academies (grote musea en kunsthogescholen), werd opgericht om de projecten uit te kiezen. Eind 1998 kregen elf van hen de opdracht om hun werk voor een welbepaalde ruimte van het Parlement uit te voeren.
Het zijn Joseph Kosuth voor de lichtfries in wit neon, Julien Willem, van wie de Galerij van Brusselse portretten de trapgang siert, Michel Mouffe, die de commissiezaal op de eerste verdieping heeft ingericht, Paul Day voor de bas-reliëfs in terracotta, Guy Leclerq voor de fresco’s die opgaan in het bestaande stucwerk, Richard Venlet voor de verweving van architecturale en technische plannen die tegen het plafond zijn aangebracht, Gilbert Fastenaekens voor de op doek overgebrachten foto’s van een veranderende stad, Yasmina Assbane, die in de leeszaal en de cafeteria haar werk heeft opgedragen aan de herinnering aan Brusselse vrouwen vanuit een kosmopolitische inspiratie, Rudi Bogaerts voor de Ontmoetingsmuur, Wim Delvoye voor zijn « Liefdesbrief van Mohamed aan Caroline », Patrick Corillon voor de « drie verhalen van het denkbeeldige personage Oskar Serti ».
In de oude salons van het Parlement – het vroegere hotel de Limminghe (1796) en vroegere salons van het hotel van de gouverneur, opgeknapt rond 1885, vinden we kunstwerken die voor een groot deel toebehoorden aan de vroegere kunstverzameling van de provincie Brabant (gesplitst in 1995).
Salon van de ambassadeurs
