Schriftelijke vraag betreffende betaalmiddelen bij openbare elektrische oplaadpunten
- Indiener(s)
- Marc Loewenstein
- aan
- Alain Maron, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Klimaattransitie, Leefmilieu, Energie en Participatieve Democratie (Vragen nr 1436)
| Datum ontvangst: 02/05/2023 | Datum publicatie: 20/06/2023 | ||
| Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 22/23 | Datum antwoord: 16/06/2023 | |
| Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
| 03/05/2023 | Ontvankelijk | Uitgebreid Bureau van het Parlement |
| Vraag | Een van de vier engagementen vervat in de gewestelijke visie op de uitrol van oplaadpunten luidt: "ze moeten provider-onafhankelijk en universeel toegankelijk zijn en uitsluitend groene stroom leveren; het aansluitingssysteem moet compatibel zijn met alle voertuigen; en er moet in een ad-hocbetalingssysteem worden voorzien".
Naar ik verneem zijn de oplaadpunten momenteel niet uitgerust met een terminal die betaling met een kredietkaart of een mobiele betaalapp mogelijk maakt, en gebeurt de betaling met abonnementkaarten van de elektriciteitsleverancier. Als we de ontwikkeling van de elektrificatie van het wagenpark in het Brussels Gewest willen bevorderen, moeten we er natuurlijk voor zorgen dat we beschikken over de gemakkelijkste betaalmiddelen voor de meerderheid van de bestuurders. Daarom hoor ik graag van u
|
| Antwoord | 1. De openbare laadpalen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest zijn inderdaad niet uitgerust met betaalterminals voor bankkaarten, wat trouwens bijna overal elders in Europa het geval is. Alleen snelle en ultrasnelle laadpalen, waarvan de installatie veel duurder is (wat de extra kosten rechtvaardigt), zijn daarmee uitgerust. Openbare laadpalen hebben daarentegen een QR-code die u naar een webpagina brengt waar u uw bankgegevens kunt invoeren om te betalen voor het laden. Er moet echter gepreciseerd worden dat die betaalmethode zeer weinig gebruikt wordt. Gebruikers van elektrische voertuigen hebben ofwel een laadpunt aan hun privéparkeerplaats (garage, parkeerplaats aan een gebouw, parkeerplaats aan een kantoor) en laden daar, of ze gebruiken openbare laadpalen om te laden, waarbij ze meestal laadkaarten (of een smartphoneapplicatie) gebruiken van een dienstverlener voor mobiliteit naar keuze. Er moet ook opgemerkt worden dat in de overheidsopdrachten die jaarlijks door Sibelga gelanceerd worden, niet alleen rekening gehouden wordt met de prioriteiten van de Brusselse strategische visie, maar dat er ook geanticipeerd wordt op de relevante Europese wetgeving inzake het laden van elektrische voertuigen. 2. Op dit moment wordt er niet voorzien om de huidige openbare laadpalen met een normaal vermogen uit te rusten met betaalterminals voor bankkaarten. Een dergelijke aanpassing zou aanzienlijke kosten met zich meebrengen, die onevenredig lijken en die doorgerekend zouden worden in de laadkosten voor alle gebruikers in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Algemeen wordt aangenomen dat het systeem met QR-codes een oplossing is die voorziet in de behoefte aan ad-hocbetalingen en een goed evenwicht biedt tussen uitvoeringskosten en gebruiksgemak voor gebruikers die geen laadkaart hebben. Merk ook op dat in de Europese regelgeving die momenteel herzien wordt (AFIR: Alternative Fuels Infrastructure Regulation), die betrekking heeft op de laadinfrastructuur, in artikel 5 gespecificeerd wordt dat het niet nodig is om betaalterminals te voorzien voor openbare laadpalen met een normaal vermogen, waardoor ze alleen verplicht zijn voor snellaadpunten (vanaf 50 kW). |