Elke dag trekken honderden vredeshandhavers door de 19 gemeenten van onze regio. Ze zijn herkenbaar aan hun uniform en hebben als taak het veiligheidsgevoel van de burgers te vergroten door hun geruststellende en afschrikkende aanwezigheid in de wijken. Hun functie is van hybride aard: halverwege tussen sociaal en veiligheidswerk, hoewel zij geen sociale bijstand in strikte zin kunnen verlenen noch geweld kunnen gebruiken. Anderzijds fungeren zij als "doorgeefluik" tussen de burgers en de gemeenten en verwijzen zij een hele reeks problemen door naar de bevoegde gemeentelijke diensten of naar de politie.

De vredeshandhavers zijn dus bijzonder vertrouwd met het leven in de Brusselse wijken en hebben goede contacten met de bewoners. Het komt trouwens maar zelden voor dat vredeshandhavers werken in de wijken waar ze zelf vandaan komen. Deze nabijheid is een belangrijke troef op het gebied van veiligheid en preventie. Tegelijkertijd wordt er vaak op gewezen dat het politiekorps onvoldoende de diversiteit van de Brusselse bevolking weerspiegelt en te weinig Brusselaars telt.

In de gewestelijke beleidsverklaring heb ik met genoegen vastgesteld dat de regering vraagt om de aanwerving van vredeshandhavers te ondersteunen, te versterken en te bevorderen, maar ook om hen onder bepaalde voorwaarden toe te staan politie-inspecteur te worden. Ik zie dit als een erkenning van de kwaliteit van het werk van de vredeshandhavers, maar ook als een uitstekende gelegenheid om meer mensen uit Brussel bij de politie aan te werven. Dit is niet de eerste keer dat ik u hierover vraag.

Mijnheer de minister-president, dit zijn mijn vragen:

• Hoeveel aspirant-vredeshandhavers hebben in 2020, 2021 en 2022 de door ERAP georganiseerde basisopleiding gevolgd? Hoeveel hebben de opleiding tot officier gevolgd? Kunt u mij ook het aantal aanwezige vrouwen vertellen?

• Hoeveel vredeshandhavers zijn er in Brussel? Is het mogelijk om een inventaris van de functie per gemeente te hebben?

• De gemeenten, die de vredebewakers in dienst hebben, gebruiken de gewestelijke subsidies voor preventie om de bewakers te financieren. Als een gemeente van de ene op de andere dag beslist om het geld voor een ander preventieproject te bestemmen, welke garanties zijn er dan dat de jobs van de vredebewakers niet in het gedrang komen?