Schriftelijke vraag betreffende grasaren
- Indiener(s)
- Carla Dejonghe
- aan
- Elke Van den Brandt, Minister van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering, belast met Mobiliteit, Openbare Werken en Verkeersveiligheid (Vragen nr 1702)
Datum ontvangst: 07/08/2023 | Datum publicatie: 27/09/2023 | ||
Zittingsperiode: 19/24 | Zitting: 22/23 | Datum antwoord: 22/09/2023 |
Datum | behandeling van het stuk | Indiener(s) | Referentie | Blz. |
25/08/2023 | Ontvankelijk | Uitgebreid Bureau van het Parlement |
Vraag | Grasaren komen hoe langer hoe meer voor op veel verschillende soorten plekken, zoals in de berm, in parken en in velden. Tijdens de lente en zomer drogen ze uit, en blijven ze makkelijk aan hondenvachten hangen. Zo kan een fijne wandeling uitmonden in een nachtmerrie. Opeens hinkt je hond terug met een grasaar in zijn poot, of, nog erger, op een plek die je niet kan zien. Grasaren hebben een scherpe punt, die door kunnen dringen in het lichaam van de hond via de huid of via lichaamsopeningen, zoals hun oren, neus en ogen. Vanwege de weerhaken van de grasaar, nestelt deze zich stevig vast en raakt hij niet los. De grasaar dringt nu steeds dieper door in het lichaam van je huisdier en verdwijnt niet vanzelf. Als je hond een grasaar in zijn lichaam heeft, is de enige oplossing dus het (laten) verwijderen ervan. Omdat dat niet makkelijk is zonder medische achtergrond, ga je hiervoor best naar de dierenarts. Als je de grasaar laat zitten, kan dit namelijk tot infecties, abcessen, of erger leiden. Grasaren kunnen zich door het lichaam van de hond blijven bewegen, en uiteindelijk in de longen of andere vitale organen terechtkomen, met ernstige complicaties of zelfs overlijden tot gevolg. Langs de gewestelijke wegen zijn heel wat grasaren te vinden. Veel mensen kennen het gevaar ervan niet. Vandaar mijn volgende vragen:
|
Antwoord | - Grasaren komen veel voor in onze streken. In de groene gebieden maken ze deel uit van de wilde planten die er zich spontaan vestigen. Ze worden systematisch verwijderd wanneer ze langs de trottoirs groeien. Rond alle ecologisch beheerde gebieden (bloemenweiden of ecologische gebieden waar aartjes zouden kunnen groeien) wordt ook een regelmatig gemaaide strook aangelegd Zo wordt vermeden dat aangelijnde honden in contact komen met deze grassen. De tweede vraag valt onder de bevoegdheid van mijn collega Alain Maron, minister belast met Klimaattransitie, Leefmilieu, Energie en Participatieve Democratie. |