Ik haal daaruit een aantal cijfers over de situatie bij de gemeenten het afgelopen jaar.

Voor het statutair personeel waren van de 309 dossiers er 246 in orde met de taalwetgeving, of 79.6%. Bij de benoemingen voor Nederlandstaligen gaat het om 92.9%, bij die voor Franstaligen om 76.7%.

Veel slechter is het gesteld bij de contractuele aanwervingen. Van de 1.065 waren er slechts 150 in orde met de taalwetgeving zijnde 14.1%. Daarbij ging het bij de Nederlandstaligen het om 26%, bij de Franstaligen om 12.5%.

In totaal waren de benoemingen en aanwervingen voor de gemeenten voor 28.82% in orde (396 van de 1374)

Er is ook een groot verschil in de gemeenten onderling. In Vorst waren 64 van de 114 aanwervingen en benoemingen conform de taalwetgeving: 56.1%.

Het absolute dieptepunt vinden we bij de gemeente Sint-Joost, waar letterlijk geen enkele benoeming of bevordering in orde was met de taalwetgeving. 0% is zelfs geen tweede zit, maar met pek en veren van de school verjaagd.

De vice-gouverneur laat ook optekenen dat geen enkele beslissing tot vernietiging van een in 2021 geschorste beslissing hem werd medegedeeld.

Het rapport beschrijft niet enkel al dan niet de conformiteit met de taalwetgeving. Het rapport haalt ook enkele voorbeelden aan waar de dienstverlening in concreto fout loopt. Wanneer aan het onthaal van een gemeente bezoekers niet in het Nederlands kunnen geholpen worden of mensen in nood niet bij politie of spoeddienst in de belangrijkste taal van het land terecht kunnen, doet dit afbreuk aan de hoofdstedelijke functie van het gewest.

De vice-gouverneur heeft herhaaldelijk in zijn rapporten gesteld dat de bestuurstaalwetgeving geen doel op zich is, maar een middel om te verzekeren dat de overheid op de best mogelijke wijze ten dienste staat van de burgers. Zij vormt in dit opzicht ook een complex en omvattend geheel, dat de maatschappelijke en institutionele evenwichten van het land weerspiegelt. Het toezicht en de handhaving vormen een essentieel sluitstuk van deze wetgeving.

De vice-gouverneur pleit voor een coherente aanpak, over de verschillende beleidsniveaus heen en met actieve samenwerking tussen alle betrokken partijen. Hij pleit hiervoor, niet alleen om een betere naleving van de bestuurstaalwetgeving te bereiken maar ook om het vele talent dat in onze samenleving aanwezig is optimaal aan bod te laten komen en te voorzien in een voldoende aanbod aan wettelijk tweetaligen om alle functies in te vullen.
Een conclusie die ik enkel maar kan onderschrijven.

De cijfers uit dit verslag en het toenemende aantal klachten wijzen er echter op dat de wet en de rechten van individuele burgers nog steeds op grote schaal geschonden worden.

Mijn vragen aan de minister-voorzitter zijn de volgende:

• Is het Taalrapport 2021 binnen de regering besproken? Welke besluiten trekt de minister-voorzitter uit dit rapport? Wordt er een antwoord bezorgd aan de vice-gouverneur? Heeft de regering kennis genomen van de schorsingen die voor het jaar 2021 werden bezorgd? Waarom weigert U de taalwetten toe te passen en de schorsingen om te zetten in vernietigingen?

• Tussen de gemeenten onderling is een aanzienlijk verschil in de mate waarin de Taalwetgeving wordt nageleefd. Hoe verklaart de regering dit?

• Welke bijkomende inspanningen werden er vanuit de hoofdstedelijke regering geleverd om de gemeenten te ondersteunen bij hun aanwervings- en taalbeleid? Welke doelstellingen zet de regering daarbij de komende jaren al dan niet voorop?

• Wat heeft u reeds ondernomen om de scheeftrekkingen bij de hogere benoemingen door de gemeenten aan te pakken?